Þjóðmál - 01.12.2019, Blaðsíða 5

ÞJÓÐMÁL Vetur 2019 3
Ritstjórnarbréf
Óseðjandi tekjuþörf ríkisins
Ásta S. Fjeldsted, framkvæmdastjóri Viðskipta­
ráðs Íslands, skrifaði áhugaverða grein í
ViðskiptaMoggann um miðjan nóvember sl.,
þar sem hún taldi upp rúmlega 80 tekjustofna
ríkisins og tæplega 40 tekjuliði úr fjárhags­
áætlun sveitarfélaga. Sú spurning sem Ásta
varpaði fram í fyrirsögn á fullan rétt á sér:
Hvað þarf hið opinbera marga tekjustofna?
Á Íslandi eru skatttekjur hins opinbera 33%
af vergri landsframleiðslu. Aðeins Svíþjóð
stendur okkur ofar í Evrópu. Skattbyrðin á
Íslandi er þannig sú önnur þyngsta í Evrópu.
Tekjuþörf ríkisins er engu að síður óseðjandi
– og hið sama gildir um sveitarfélög. Líklega
myndu embættismenn fjármálaráðuneytisins
svara því til að ríkið þyrfti alla þessa tekju­
stofna og fleiri til. Það er enginn skortur
á þeim verkefnum og málaflokkum sem
hið opinbera tekur að sér og við heyrum
reglulega kröfur um að enn megi gera meira í
þessum efnum. Það þarf ekki að fylgjast lengi
með pólitískri umræðu til að heyra hverja
má skattleggja enn frekar og hvar megi auka
„skattstofna“ ríkisins.
Í huga flestra embættismanna - og margra stjórnmálamanna - er ekki til það vandamál sem ríkið getur ekki leyst með
peningum. Umræðan snýst frekar um hvernig sækja á aukið fjármagn. (Mynd: VB/BIG).