Þjóðmál - 01.12.2019, Side 35

ÞJÓÐMÁL Vetur 2019 33
rekendur og launafólk ætlist til þess að
ríkisstjórnin komi að samningunum í hvert
sinn því annars muni eitthvað fara úrskeiðis í
samfélaginu. Að sama skapi finnst mér holur
hljómur í yfirlýsingum verkalýðshreyfingar
sem segir að ef ríkisstjórnin verði ekki við
ákveðnum kröfum þá verði kröfurnar til
atvinnurekenda þeim mun meiri. Þetta
hljómar mjög kunnuglega en er verkalýðs­
hreyfingunni ekki samboðið. Við þurfum að
fara upp úr þessu fari og hefja kjaraviðræður
á tveimur spurningum: hvar erum við stödd
í hagsveiflunni og hvað er til skiptanna? Það
skiptir engu máli hvort menn ætla að sækja
kjarabætur til atvinnurekenda eða ríkisins, ef
verðmætin eru ekki til þá eru þau ekki heldur
til skiptanna. Punktur.“
Þá segir Halldór Benjamín að þrátt fyrir fyrr­
nefnda tekjuskattslækkun greiði fyrirtækin
enn hátt tryggingargjald.
„Það er lítið búið að lækka tryggingargjaldið,
sem er um 100 milljarðar króna á ári. Það er
mjög þungur baggi á fyrirtækjum, sérstak­
lega litlum og meðalstórum fyrirtækjum,“
segir Halldór Benjamín.
„Ég er sannfærður um að besta leiðin til að
veita súrefni inn í efnahagsumhverfið nú er
tvíþætt; annars vegar að lækka tryggingar­
gjaldið markvisst og hins vegar að afnema
bankaskattinn sem er ósanngjarn og óskil­
virkur skattur á einstaklinga og fyrirtæki í
landinu. Það, að kalla þetta bankaskatt, er
einhvers konar öfugmæli hjá ríkinu, þetta eru
auknar álögur á láglauna­ og millitekjufólk,
en ekki hátekjufólk, og einnig á fyrirtækin
í landinu. Í fullkomnum heimi myndu SA
og verkalýðsfélögin ná samstöðu um að
styðja ríkið við að afnema bankaskattinn en
verkalýðshreyfingin hefur ekki megnað að ná
saman um það.“
gislifreyr@thjodmal.is