Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2009, Qupperneq 75

Kvenfélagið Vaka á Djúpavogi 80 ára
vogs, Búlandshreppur og Kvenfélagið
Vaka. Keyptir voru 108 bollar, 10 sykurkör
og rjómakönnur, seinna var svo bætt við
þetta.
Fleiri skemmtunum en leikritum hafa
Vökukonur staðið fyrir. Má þar nefna Góu-
fagnað sem haldinn var á hverjum vetri í
nokkur ár og voru það mjög vinsælar
skemmtanir. Skemmtidagskrá útbjuggu
konumar sjálfar og fluttu. Voru það smá
leikþættir og söngur. Oftast var saminn
bragur sem var nokkurs konar annáll um
þær sjálfar. Veitingar á þessum skemmt-
unum voru alltaf pönnukökur með sykri,
upprúllaðar og kleinur. Svo var að sjálf-
sögðu dansað á eftir.
í öll þau ár sem félagið hefur starfað,
hafa félagsvistir verið vinsælar. Má eigin-
lega segja að flest árin hafi félagið staðið
fyrir félagsvist, oftast þriggja kvölda
keppni.
Fleiri samkomum hefur kvenfélagið
staðið fyrir sem ekki verða taldar hér. Þó vil
ég minnast á Kvenfélagsböllin sem haldin
voru í mörg ár fyrir og fram yfir miðja
tuttugustu öldina. Þóttu þau með fínni
dansleikjum sem haldnir voru hér á Djúpa-
vogi.
Þá hefur það verið árlegur viðburður frá
1986 að kvenfélagskonur hafa boðið eldra
fólki staðarins til kaffidrykkju í byrjun nýs
árs, oft fyrstu helgi í janúar, þó höfúm við
breytt þessu núna tvö síðastliðin ár og ekki
haft boðið fyrr en í góubyrjun og kallað það
sólarkaffi. Þetta hefur verið vel þegið af
eldri borgurum staðarins. Til skemmtunar
hefur verið: Upplestur, söngur, bingó og
stundum var dansað.
En hvað skyldi nú hafa verið gert við
peningana sem aflast hafa í árana rás.
Kvenfélagskonurnar hér á Djúpavogi
hafa löngum hugsað hlýtt til kirkjunnar
sinnar.
Gamla samkomuhúsið Neisti. Eigandi myndar:
Erla Ingimundardóttir.
Strax á fjórða fúndi félagsins ákváðu
þær að hafa hlutaveltu og nota það fé sem
inn kæmi til að borga það sem eftir var í
kirkjuorgelinu og einnig að koma fyrir
kolaofni í kirkjunni. í framhaldi er svo
ákveðið að að setja upp lítið leikrit og sýna
á hlutaveltunni til að hafa þetta enn
skemmtilegra.
Kvenfélagið keypti fyrstu fermingar-
kirtlana 1955, svo nýja kirtla aftur 1985,
skírnarkjól hafa þær líka gefíð og hafa mjög
mörg böm verið skírð í honum. Þegar nýja
kirkjan var byggð vildu konurnar gefa
eitthvað sem væri alltaf sjáanlegt. Akveðið
var þvi að kaupa ljósakross sem var settur
fyrir ofan altarið. Krossinn var unninn í
Álfasteini á Borgarfirði.
Það kom fljótlega í ljós þegar nýja
kirkjan var komin að þar vantaði ýmislegt.
í gömlu kirkjunni var ekkert safnaðar-
heimili og nú vantaði leirtau og annan
nauðsynlegan búnað svo hægt væri að hafa
kaffi, ef á þyrfti að halda í safnaðar-
heimilinu. Kvenfélagið kom þar að. Einnig
73