Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2009, Blaðsíða 162

Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2009, Blaðsíða 162
Múlaþing sannarlega trúfastur, einkum ef hann er að einhverju öðru leyti hæfileikamaður. En þegar vjer lítum yfir öll óheilindin í viðskiptalifmu manna í milli, alla óeinlægni í orðum, fals og milliburð, alla prettvísina í viðskiptum, allan óáreiðanleikann og óorðheldnina, sem svo rnikið er til af, þá verða hinir sannarlega trúföstu, þeir sem alveg er óhætt að reiða sig á, nema fyrir einhver óhöpp, þeir sem engu vilja bregða af því sem þeir lofa, þeir sem jafnvel leggja hart á sig til þess að geta efnt heit sín, þeir sem engan vilja yfirgefa, sem þeir hafa tekið tryggð við, jafnvel þótt að hann yfirgefi þá - þeir verða ætíð tiltölulega fáir eins og stjömur á meðal fjöldans, eins og himins geislar, sem skína um aldur og æfi. Lof sje því góðum Guði fyrir hvern trúfastan mann, sem hann gefur. Sjerhver slíkur maður er til meiri eða minni blessunar meðal meðbræðra sinna. Og sje hann svo settur, að hann eigi yfir öðrum að ráða, þá hefur hann því meiri áhrif í sínum verkahring. Það verða ætíð einhverjir til að finna það svo vel, að þeir fari eptir því, hversu miklu hollara það er fyrir fjelagslíf mannanna í heild sinni, að mennimir sjeu í sannleika trúfastir. Það er að vísu hægra að leiða menn afvega. [Ólœsilegt] sem skildi fremur en aðrir og viðurkenndi í auðmýkt að hann hefði margvíslega syndgað fyrir Guði. En hann reyndi ekki fyrir því að draga úr Drottins kröfum. Boðorð Guðs voru honum heilög. Og það sem á brast að hann uppfyllti þau bað hann fyrirgefningar á í Jesú nafni. Hann var í fyllsta máta grandvar maður, forðaðist allt hið syndsamlega af fremsta megni og gerði sjer far um að fullkomnast í öllu góðu og það allt af því fremur sem hann lifði lengur. Honurn var áhugamál að verða sem kunnugastur Guðs vilja og fá Hann til að lifa i sjer. Honum var vissulega unaður að „vera nálægt Guði“ eins og hinum gamla Drottins vin og láta Hans lögmál vera innst í sínu hjarta. Þess vegna las hann stöðugt Guðs orð að meira eða minna svo miklu framar en nú er títt um almenning. Það er svo margur sem hefur gleymt því og misst virðingu fyrir því af áhrifum vantrúarinnar á ýmsan hátt. En hann var ekki hvikull í lund, heldur einn af hinum staðföstustu og stefnuföstustu mönnum. Guðræknin, sem hann hafði inndrukkið í hjarta sitt í æskunni, sat þar föst, styrktist og fór vaxandi með aldrinum. Þess vegna var honum Guðs heilaga orð svo kært sjálfum og vildi innræta það öðrum. Þess vegna mun hann einnig hafa verið sá maður er einna reglulegast hefur haldið uppi hinni kyrrlátu heimilisguðsþjónustu, húslestrunum, á heimili sínu. Hann vildi, eins og hinum trúfostu er eiginlegt, vísa öðrum á rjettan veg í lífinu sem hann náði til. Ekki var það þannig að hann hefði guðrækni sína og trú til sýnis. Nei, hann var of yfirlætislaus, hógvær og auðmjúkur í hjarta til þess. Hann hjelt ekki upp á hina háværu guðrækni, heldur var hann einn af hinum „kyrrlátu í landinu“ sem Davíð talar um; hann vildi hafa hreina trú í hjartanu, sem svo sýndi sinn krapt í kyrrlátri, starfsamri, guðræknilegri breytni. Og það vildi hann innræta öðrum, ekki með löngum prjedikunum, heldur með sínu eigin dæmi og því, að láta það allt af fmnast þegar tækifæri gafst, að hann bar lotningu fyrir Guði og taldi hverjum sjálfsagt að trúa á Hann og breyta eptir Hans vilja. Og til þess notaði hann húslestranna tækifæri og svo annað, sem ekki hafði minna að segja, áhrif þau sem hann gat í þá átt haft á hina ungu sem umhverfís hann voru. Og ætíð var fleira og færra af bömum á heimili hans, þó að hann ætti engin böm. Og þau böm sem ólust upp á heimili hans bæði sem fósturbörn og vandalaus, þau höfðu vissulega mikla blessun af umgengni við hann. Hann var þeim öllum sem besti faðir og leiddi þau eptir mætti á veg dyggðar og 160
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180

x

Múlaþing: byggðasögurit Austurlands

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Múlaþing: byggðasögurit Austurlands
https://timarit.is/publication/1153

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.