Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2009, Qupperneq 162

Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2009, Qupperneq 162
Múlaþing sannarlega trúfastur, einkum ef hann er að einhverju öðru leyti hæfileikamaður. En þegar vjer lítum yfir öll óheilindin í viðskiptalifmu manna í milli, alla óeinlægni í orðum, fals og milliburð, alla prettvísina í viðskiptum, allan óáreiðanleikann og óorðheldnina, sem svo rnikið er til af, þá verða hinir sannarlega trúföstu, þeir sem alveg er óhætt að reiða sig á, nema fyrir einhver óhöpp, þeir sem engu vilja bregða af því sem þeir lofa, þeir sem jafnvel leggja hart á sig til þess að geta efnt heit sín, þeir sem engan vilja yfirgefa, sem þeir hafa tekið tryggð við, jafnvel þótt að hann yfirgefi þá - þeir verða ætíð tiltölulega fáir eins og stjömur á meðal fjöldans, eins og himins geislar, sem skína um aldur og æfi. Lof sje því góðum Guði fyrir hvern trúfastan mann, sem hann gefur. Sjerhver slíkur maður er til meiri eða minni blessunar meðal meðbræðra sinna. Og sje hann svo settur, að hann eigi yfir öðrum að ráða, þá hefur hann því meiri áhrif í sínum verkahring. Það verða ætíð einhverjir til að finna það svo vel, að þeir fari eptir því, hversu miklu hollara það er fyrir fjelagslíf mannanna í heild sinni, að mennimir sjeu í sannleika trúfastir. Það er að vísu hægra að leiða menn afvega. [Ólœsilegt] sem skildi fremur en aðrir og viðurkenndi í auðmýkt að hann hefði margvíslega syndgað fyrir Guði. En hann reyndi ekki fyrir því að draga úr Drottins kröfum. Boðorð Guðs voru honum heilög. Og það sem á brast að hann uppfyllti þau bað hann fyrirgefningar á í Jesú nafni. Hann var í fyllsta máta grandvar maður, forðaðist allt hið syndsamlega af fremsta megni og gerði sjer far um að fullkomnast í öllu góðu og það allt af því fremur sem hann lifði lengur. Honurn var áhugamál að verða sem kunnugastur Guðs vilja og fá Hann til að lifa i sjer. Honum var vissulega unaður að „vera nálægt Guði“ eins og hinum gamla Drottins vin og láta Hans lögmál vera innst í sínu hjarta. Þess vegna las hann stöðugt Guðs orð að meira eða minna svo miklu framar en nú er títt um almenning. Það er svo margur sem hefur gleymt því og misst virðingu fyrir því af áhrifum vantrúarinnar á ýmsan hátt. En hann var ekki hvikull í lund, heldur einn af hinum staðföstustu og stefnuföstustu mönnum. Guðræknin, sem hann hafði inndrukkið í hjarta sitt í æskunni, sat þar föst, styrktist og fór vaxandi með aldrinum. Þess vegna var honum Guðs heilaga orð svo kært sjálfum og vildi innræta það öðrum. Þess vegna mun hann einnig hafa verið sá maður er einna reglulegast hefur haldið uppi hinni kyrrlátu heimilisguðsþjónustu, húslestrunum, á heimili sínu. Hann vildi, eins og hinum trúfostu er eiginlegt, vísa öðrum á rjettan veg í lífinu sem hann náði til. Ekki var það þannig að hann hefði guðrækni sína og trú til sýnis. Nei, hann var of yfirlætislaus, hógvær og auðmjúkur í hjarta til þess. Hann hjelt ekki upp á hina háværu guðrækni, heldur var hann einn af hinum „kyrrlátu í landinu“ sem Davíð talar um; hann vildi hafa hreina trú í hjartanu, sem svo sýndi sinn krapt í kyrrlátri, starfsamri, guðræknilegri breytni. Og það vildi hann innræta öðrum, ekki með löngum prjedikunum, heldur með sínu eigin dæmi og því, að láta það allt af fmnast þegar tækifæri gafst, að hann bar lotningu fyrir Guði og taldi hverjum sjálfsagt að trúa á Hann og breyta eptir Hans vilja. Og til þess notaði hann húslestranna tækifæri og svo annað, sem ekki hafði minna að segja, áhrif þau sem hann gat í þá átt haft á hina ungu sem umhverfís hann voru. Og ætíð var fleira og færra af bömum á heimili hans, þó að hann ætti engin böm. Og þau böm sem ólust upp á heimili hans bæði sem fósturbörn og vandalaus, þau höfðu vissulega mikla blessun af umgengni við hann. Hann var þeim öllum sem besti faðir og leiddi þau eptir mætti á veg dyggðar og 160
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116
Qupperneq 117
Qupperneq 118
Qupperneq 119
Qupperneq 120
Qupperneq 121
Qupperneq 122
Qupperneq 123
Qupperneq 124
Qupperneq 125
Qupperneq 126
Qupperneq 127
Qupperneq 128
Qupperneq 129
Qupperneq 130
Qupperneq 131
Qupperneq 132
Qupperneq 133
Qupperneq 134
Qupperneq 135
Qupperneq 136
Qupperneq 137
Qupperneq 138
Qupperneq 139
Qupperneq 140
Qupperneq 141
Qupperneq 142
Qupperneq 143
Qupperneq 144
Qupperneq 145
Qupperneq 146
Qupperneq 147
Qupperneq 148
Qupperneq 149
Qupperneq 150
Qupperneq 151
Qupperneq 152
Qupperneq 153
Qupperneq 154
Qupperneq 155
Qupperneq 156
Qupperneq 157
Qupperneq 158
Qupperneq 159
Qupperneq 160
Qupperneq 161
Qupperneq 162
Qupperneq 163
Qupperneq 164
Qupperneq 165
Qupperneq 166
Qupperneq 167
Qupperneq 168
Qupperneq 169
Qupperneq 170
Qupperneq 171
Qupperneq 172
Qupperneq 173
Qupperneq 174
Qupperneq 175
Qupperneq 176
Qupperneq 177
Qupperneq 178
Qupperneq 179
Qupperneq 180

x

Múlaþing: byggðasögurit Austurlands

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Múlaþing: byggðasögurit Austurlands
https://timarit.is/publication/1153

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.