Strandapósturinn - 02.01.2008, Qupperneq 53

53
hann komast í kynni við verkamannahnefa, og svo mun einnig
verða gert í framtíðinni, þegar eins stendur á!“[12] Litlu seinna
orðaði Hafnarblaðið það svo: „Og 1. maí sýndi verkalýðurinn það,
að hann er þess albúinn að slá niður fasistamorðsveitir burgeis-
anna með harðri hendi, með sínum eigin varnarsamtökum. Varn-
arlið verkalýðsins var svo öflugt og samfylkingarkröfuganga verka-
lýðsins svo voldug og fjölmenn, að fasistabullurnar þorðu ekki að
láta neitt á sjer bæra. Burgeisarnir og verkfæri þeirra, fasistarnir,
skulfu af ótta við reiddan hnefa hins einhuga verkalýðs og hjeldu
sig innan dyra“[13].
Rauðliðinn, blað Varnarliðs verkalýðsins, kom fyrst út í júní 1933.
Vegna annríkis og brottfarar Dýrleifar Árnadóttur, formanns
blaðnefndar (til Sovétríkjanna?) hafði orðið dráttur á fyrstu út-
komu blaðsins[14]. V.V. hélt fræðslufundi í Bröttugötusalnum og
fór í skemmtiferðir. Miðvikudagskvöldið 10. maí 1933 voru erindi
um Parísaruppreisnina 1871 og Voroshilov, foringja rauða hers-
ins, og umræður um, hvort fasisminn gæti orðið fjöldahreyfing á
Íslandi[15]. Föstudagskvöldið 2. júní var rætt um baráttuna gegn
ríkislögreglunni og fasisma og um tilgang Varnarliðs verkalýðs-
ins, og þann 21. maí var farið í ferðalag í Kaldársel.[16] Fimmtu-
daginn 19. júlí 1934 féll fundur niður, í staðinn var æfing kvöldið
eftir með Íþróttafélagi verkamanna á íþróttavellinum hjá Sjó-
klæðagerðinni.[17] Þá var Brynjólfur Bjarnason að fara norður til
Siglufjarðar á síld.[18] Hann var ekki í V.V., en hann var ábm. Verk-
lýðsblaðsins; Einar hljóp í skarðið. Varnarliðið skipulagði útilegur.
Ein slík var boðuð laugardaginn 18. maí 1935. Farið yrði kl. 8 um
kvöldið frá afgreiðslu Verkalýðsblaðsins á Vatnsstíg 3, en ekki var
tilkynnt hvert, en félagar skyldu búa sig vel og hafa með sér nesti
og teppi.[19] Vorið 1936 hafði starfið legið niðri frá því árið áður,
en nú varð að taka á sig rögg og mæta á æfingu sunnudagsmorg-
uninn 19. apríl kl. hálftíu á Vatnsstíg 3, gengið yrði inn í Laugar
eða annað út úr bænum og vissara að taka með sér sundföt. Menn
voru hvattir til þess að koma með nýja félaga, æfa yrði fyrir 1.
maí.[6]
Dável mínus
Eymundur Magnússon er Strandamaður, en fæddur á Hvítadal
í Saurbæ. Foreldrar hans, Magnús Magnússon og Anna Eymunds-