Strandapósturinn - 02.01.2008, Blaðsíða 110

110
11. Ennfremur hefir leigutaki fullan rétt til að fá grunn útmæld-
an til húsabygginga fyrir ofan hið leigða land sitt og þá aðra
grunna sem hann hefir tekið á leigu í landareign Munaðar-
ness og skal árgjald fyrir hvern  - fermeter – af því landi
vera kr. 0,04 – fjórir aurar -.
Samningur þessi er gjörður í tveim samhljóða eintökum sitt
handa hvorum aðila.
Munaðarnesi 17. apríl 1919
Ólafur Guðmundsson
Jón E. Jónsson
Vitundarvottar.
Þessi seinni samningur er gerður vorið 1919 en þá um sumarið
eftir veiddist mikið af síld og mikið saltað. Það mun að líkindum
hafa verið síðasta sumarið sem þar var saltað því um veturinn
1919-1920 var krakkið mikla sem Guðsgjafaþula Laxness fjallar
um. Þá var verðfall svo mikið á saltsíld að stórum hluta þess sem
saltað var sumarið 1919 á Íslandi var fleygt vorið 1920 í Kattegat
eftir að hafa þránað á hafnarbakkanum í Kaupannahöfn um vet-
urinn. Þá fóru margir spekúlantar á hausinn. Eins og fram kemur
í báðum samningunum var lögð rík áhersla á að leigutökum væri
heimil framsal lóðanna. Þarna voru reist á þessum árum tvö hús
(mun hafa verið 1919 eins og fram kemur hér á eftir), annað tví-
lyft íbúðarhús og hjallur. Sést enn fyrir aurmáli íbúðarhússins.
Þar mun hafa verið reist bryggja og sáust stólpar úr henni fram
yfir miðja síðustu öld. Þarna var margt starfsfólk og minnist Guð-
mundur P. Valgeirsson (f. 1905) í Bæ þess að húsið dugði ekki til
að hýsa allt fólkið og var þá dregið þangað vélarvana járnskip (bar
nafnið Lesley og var líklega norskt segir Guðmundur) sem búið
var í eitt sumar. Voru karlmenn hafðir um borð í kláfnum en
konur í húsinu. Því var lagt örskammt frá landi en festarnar slitn-
uðu veturinn eftir og rak skipið inn í Ingólfsfjarðarbotn og bar
þar beinin. Þetta skip hlýtur að hafa verið skip sem nefndist Leslie
og var í eigu Ásgeirs um þessar mundir. Hann hafði keypt það 18.
mars 1915 af August Flygenring, Hans Sigurbjörnssyni, Hannesi