Vaka : tímarit um þjóðfélags- og menningarmál - 01.03.1938, Blaðsíða 85

I. árgarigur . 1. ársfjórðungur VAKA
fast eftir. Bæjarfógetinn telur sig t. d.
enga vissu hafa fyrir, að maður sé til,
ef ekki er hægt að reka skírnarvottorðið
upp að nefinu á honum. Svo strangur
er smiðurinn ekki. Ef hann fær að vita
nöfn hjónaefnanna, er hann ánægður,
og hann lætur sér nærveru þeirra nægja
sem sönnun þess, að þau séu raunveru-
lega til. Að vísu er til ákvæði um það,
að hjónaefnin skuli hafa dvalið tuttugu
og einn dag á Skotlandi, áður en vígslan
fer fram, en smiðurinn gengur heldur
ekki hart eftir, að því skilyrði sé full-
nægt. Ef útlendingar, sem láta gifta
sig í smiðjunni, lofa að koma aftur
seinna, er sú hlið málsins einnig út-
kljáð.
Ungum elskendum þykir mjög „ro-
mantiskt" að láta gefa sig saman í
smiðjunni í Gretna Green. Þegar smið-
urinn heyrir bifreið nálgast smiðjuna,
og það kemur fyrir flesta virka daga,
veit hann, hvert erindið er. Hann þrífur
þá af sér skinnsvuntuna í mesta flýti,
leggur biblíuna á steðjann, sem kemur
í stað altaris, og býður hjónaefnunum
inn. í smiðjunni er hvorki sungið né
leikið á hljóðfæri meðan athöfnin fer
fram. Járnsmíðasveinninn heldur áfram
vinnu sinni eins og ekkert hafi ískorizt.
Hamarshögg hans er „músik“ athafnar-
innar og vísan, sem hann raular fyrir
munni sér, sálmasöngurinn.
Sumir eru svo varfærnir, að láta gefa
sig saman að nýju á strang-formlegan
hátt. Jafnaðarlega er það konan, sem
krefst þess. Annars er málum svo háttað,
að hjónabandslöggjöfin í Skotlandi er
stórum einfaldari en víðast hvar annars
staðar. Þannig er það i raun réttri full-
gilt hjónaband eftir skozkum lögum, ef
karlmaður og kona lýsa því yfir í tveggja
vitna viðurvist, að þau séu hjón.
Það er mælt, að yfirvöldin í London
vilji taka fyrir allar giftingar í smiðjunni
í Gretna Green, en ýmsir fullyrða, að
Skotar muni fyrr gera uppreisn gegn
Englendingum en þola það,
Konu fyrir tvær kýr
Uganda er hérað í Afríku. Það liggur
rétt um miðbaug jarðar og er að mestu
byggt negrum.
Norskur maður, Jacob Matheson, sem
undanfarið hefir stundað þar gullgröft
með góðum árangri, hefir skýrt norskum
blöðum frá ýmsum kynlegum háttum
íbúanna.
Konur eru ekki mikils metnar í
Uganda, sem bezt má sjá á því, að það
er algengt að skipta á einni konu og
tveimur kúm. Verðlag er og yfirleitt lágt.
Appelsínur kosta hálfan eyri stykkið,
stór kjúklingur fimmtán aura, lamb
þrjár krónur o. s. frv.
Negrarnir sjálfir segir Matheson að
séu eins og illa vandir krakkar. Þeir
steli öllu steini léttara, ef þeir sjái sér
fært. Hvítum mönnum sýna þeir mikla
virðingu og gera aldrei tilraun til að
beita þá ofbeldi, þótt þeir séu mjög fá-
mennir í Uganda. Hinsvegar eiga þeir
oft i illindum innbyrðis.
Póstgöngur til Uganda eru mjög
strjálar. Bréf frá Noregi eru t. d. fimrh
vikur á leiðinni, ef þau eru látin í póst.
Hinsvegar hafa innfæddir menn í
Uganda fljótvirka aðferð til þess að láta
ýmiskonar nýmæli berast. Þeir nota til
þess viss hljóðmerki, sem þeir láta berast
frá einu þorpinu til annars. Á þann
hátt barst Matheson t. d. fregnin um
lát Englandskonungs mikið fyrr en ann-
ars hefði orðið.
Auðveldar fæðingar
Enskur kvenlæknir, Katherine Vaug-
han að nafni, telur sig geta komið í veg
fyrir erfiðar fæðingar. Undanfarið hefir
hún dvalið í Prakklandi og reynt aðferð
sína. Telur hún sig hafa sannreynt ágæti
aðferðarinnar við fimmtán fæðingar.
79