Borgfirðingabók - 01.12.2005, Síða 116

114
Borgfirðingabók 2005
Breskur herskipafloti bíður siglingar með skipalest í maí 1942. Myndin er
tekin úr bókinni Vígdrekar og vopnagnýr eftir Friðþór Eydal.
Snati sat og var stilltur þegar ungur sjómaður gekk framhjá og lét
húfuna sína detta. Áður en hann gat tekið húfuna upp hafði Snati tekið
hana og hlaupið með hana. Sjómaðurinn ungi elti og hrópaði eitthvað
um að fá húfuna aftur. Þegar hann var kominn alveg að Snata skaust
hann útundan sér, svo sjómaðurinn ungi datt og kútveltist á túninu.
Sjómönnunum líkaði þetta vel og hvöttu Snata, kölluðu hann
Bubba og héldu allirmeð honum: „ÁframBubbi! GotthjáþérBubbi!
Þú hefur hann Bubbi!“
Þegar báðir voru orðnir þreyttir lagðist sjómaðurinn ungi flatur á
túnið. Snati kom þá og lagðist líka. Þegar sjómaðurinn ætlaði að þrífa
til húfunnar var Snati farinn með hana. Og leikurinn hélt áfram.
Löngu seinna heyrðist í Jóni. Snati sleppti þá húfunni í snatri og
tók stöðu sína sem hinn trúi varðhundur, settist við dymar lafmóður,
en brosandi.
Jón var lengi að kveðja, og þá kom sjómaðurinn ungi með pening
og hampaði að Jóni og sagði eitthvað á sínu máli. Jón skyldi ekkert
í þessu og kallaði: „Minni, Minni! Hvað segir maðurinn?“ Minni
kom og sagði Jóni að maðurinn vildi kaupa Snata fyrir einn dollar.
Dollarinn gilti þá 6,50 krónur. Jón lagði kollhúfur og fór nú varlega
og spurði hvort þetta væri ekki sjómaður? „Hvað gerir hann með
hund? Ekki þarf hann að smala.“
Nokkrar skipshafnir þokuðu sér nær og höfðu gaman af leiknum.
Héldu að Jón væri að prútta, en Jón vildi vita hvað tæki við hjá Snata.
„Hvað segir svo skipstjórinn þegar komið er með hund um borð?
Hvað fær hann að éta? Hann er vanur að fá mjólk. Fær hann að fara út