Borgfirðingabók - 01.12.2005, Qupperneq 120

118
Borgfirðingabók 2005
Desey. Myndin er tekin af Glitstaðatúni. Séryfir að fjárhúsunum á Brekku.
Dökka röndin á miðri mynd er síki, kallað Stokkurinn. Ofan hans (fjœr) er
Bjarnadalsá og handan hennar er Illhólmi, eign Glitstaða, síðan Brekku-
engjar. Ljósm.: Björn Theodórsson.
í vetrarflóðum ryðja vatnsföllin í dalnum oft miklum jakahrönn-
um upp á engjamar, sem skilja svo eftir sig malarhrúgur þar sem þeir
bráðna. Áður en vélaöldin gekk í garð var bæði mikið verk og erfitt
að hreinsa Desey þegar þannig var umhorfs þar. En flóðin bera einnig
með sér ýmis áburðarefni.
Sumarflóðin hafa stundum valdið tjóni á heyjum. Sumarið 1933
var mikið heyskaparsumar. Þann 7. september var afar mikið hey á
Desey og víða í nágrenni hennar. Búið var að þurrka og sæta megnið
af því. En þennan dag kom slíkt stórflóð í Norðurá, að allur þessi
heyforði sópaðist í burtu. Stóm galtamir fóru á flot og sigldu burt í
heilu lagi, hundmðum saman. Það sem bjargaði því að ekki varð al-
mennt heyleysi í dalnum veturinn eftir var hvað grassprettan og tíðin
hafði verið einmuna góð þetta sumar, svo að bændur voru búnir að
afla talsverðra heyja áður en þessar hamfarir gengu yfir.
Ég man óglöggt eftir þessu flóði, þá smástelpa á Glitstöðum.
Aðalheimildarmaður minn um það, og einnig annað sem hér fer á
eftir, er faðir minn, Eiríkur Þorsteinsson frá Hamri, f. 1896, bóndi á
Glitstöðum í hartnær 40 ár.
Desey hefur verið skipt í parta frá fomu fari. Ekki munu kunnar
heimildir um hvenær eða hvers vegna henni var skipt, en henni virðist