Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1929, Síða 39

das Gott anbetend verblúht.
Islands tausend Jahr’,
Islands tausend Jahr’ —
ein Ewigkeitsblumlein mit zitternder Trán’,
das Gott anbetend verblúht.
Pýðingar þessar eru ekki allar jafn-vel gerðar, eins
og ekki er við að búast, en hjá þvi verður ekkí
komizt að þýða Ijóð á önnur mál, ef reyna á að gefa
sýnishorn af bókmenntum einnar þjóðar. Poestion
hélt þessum þýðingum áfram, og eru lil nokkrar
ljóðaþýðingar óþrentaðar í landsbókasafninu í Reykja-
vík meðal annarra handrita hans, er send voru þang-
að að honum látnum.
Skömmu áður en Poestion hafði birt Ijóðaþýðing-
ar sínar, hafði hann geflð út annað rit: Zur Ge-
schichte des islándischen Dramas und Theaterwesens,
og er þar rakin íslenzk leikritasaga frá »Sþerðli«
Snorra Björnssonar á Húsafelli og fram á síöustu
tíma, en rétt áður hafði Carl Kúchler birt ritgerð
um sama efni. Má segja, að í þessari ritgerð Poes-
tions sé allt samankomið, er menn vita, enda mun
hann hafa viðað drjúgum að sér í þetta rit úr bréf-
um frá Indriða Einarssyni, sem kunnugastur er þess-
um efnum af öllum íslendingum. Enn samdi Poestion
rit um Steingrím Thorsteinsson, ritgerð um ævi hans
og skáldskap, og fylgdu 60 þýðingar á Kvæðum hans
(»Steingrimur Thorsteinsson, ein islándischer Dichter
und Kulturbringer. Mít 60 úbersetzten Proben seiner
Lyrik und seinem júngsten Portrait«. Múnchen og
Leipzig 1912).
A síðustu árum Poestions steðjaði sjúkdómur og
hörmungar ófriðaráranna að honum; hann vann þó
ótrauður að ritum sínum um ísland, ætlaði að gefa
út bókmenntasögu sína að nýju, stórum aukna og
endurbætta, hafði fullsamið rit um Jón Arason, vann
að þýzk-íslenzkri og íslenzk-þýzkri orðabók og hafði
margt annaö á prjónunum. Pegar verst gegndi i Aust-
(35)