Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1929, Blaðsíða 112

Gömul liona (hefir fengið nýjar tennur): »Ja, til
að tyggja með duga pær ekki, en hreint afbragð eru
þær til að lesa með«.
Brynki i Götu (við hreppstjóra, sem er að reyna
að fá menn til pess að koma á bifreiðarvegi í sveit-
ina): »Ja, satt er það; nógu eru pær góðar þessar
bifreiðir að fara í á sinn hátt. Og eg hefi líka farið
í bifreið einu sinni. Eg varð svo naumt fyrir i kaup-
staðnum, að eg mátti til að taka bifreið heim. En
það segi eg satt, að því sé eg eftir, meðan eg lifi.
Fyrr meir með lest entust mér tæplega tveir pottar
úr kaupstaðnum heim að Götu. En nú í bifreiðinni
var eg með tönnunum að losa tappann úr kútnum,
og viti menn, eg var kominn heim að Götu, áður en
hann var laus!«
Jói á Gili (í Tyrkjastríðinu): »F*að er ekki að sjá,
að Tyrkir standi sig rétt vel í stríðinu því arna«.
Kennarinn: »Nei, það er ekki von; kvenfólkið held-
ur þeim eftir. Það verða of margar ekkjur eftir hvern
hermann, sem fellur«.
í ráði var að koma upp rafmagnsstöð í sveit einni
og var rætt um það við efnamann, Jóhannes gamla
á Hjöllum, í því skyni að fá hann til að leggja 500
krónur i fyrirtækið. — Jóhannes verður gramur af
nýungum síðari tíma og segir: »Eg hefi nú lifað
fjörutíu ár, áður en steinolian kom, og komst vel af
með fífukveik og grútarkolu, og það get eg gert í
fjörutíu ár enn, ef með þarf. Og hvernig fer ykkur
annars að koma til hugar, að rafmagn geti farið upp
brekkuna hjá mér, þar sem er svo bratt, að varla er
hægt að reka upp kindur?«
Nýkominn var talsími í prestsetur. Gamalli konu,
sem verið hafði að heimsókn þar, sagðist svo frá, er
(108)