Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1929, Qupperneq 41

róa og dregur úr vinnuþreki manna. Allar beztu
hugsanir manna vakna í kyrrð og einveru og varð
mér ljóst, að starfsskilyrði Herrmanns voru ágæt í
bæ þessum.
Paul Herrmann (f. 1866) er yfirkennari við mennta-
skóla í Torgau;‘) lagði hann stund á gömlu rnálin,
germanska fornfræði, guðfræði og Austurlandafræði
við báskólana í Berlín og Strassburg, varð doktor
1888 og prófessor að nafnbót 1903. Skömmu fyrir
aldamótin 1900 ferðaðist hann um Sviþjóð, Lappland
og Noreg, en fékk síðan styrk til íslandsferðar hjá
kennslumálastjórninni í Berlín og ferðaðist hér um
árin 1904, 1908, 1911 og 1914.
Hann hefir samið mesta sæg af ritum (yfir 30),
mestmegnis um goðafræði og norræna og germanska
fornfræði og gerði hann sér snemma far um að
kynnast og gera glögga grein fyrir mismunandi lifs-
skoðunum Norðurgermana og Suðurgermana; rit
hans »Deutsche Mythologie« og »Nordische Mytho-
logie« eru mikils metin meðal fræðimanna, en auk
þessarra höfuðrita í goðafræði helir hann samið
ýmis önnur rit um goðsagnir Germana og Norður-
landahúa: »Glaube und Brauch der alten Deutschen«,
»Einluhrung in die deutsche Mythologie«, »Deutsche
und nordische Göttersagen«, »Deutscher und nor-
discher Glaube«, »Zeugnisse zur deutschen und nor-
dischen Göttei dichtung«.
Herrmann aflaði sér mikillar frægðar fyrir goða-
fræðirit sín og áttí hann þeim að þakka, að honum
var veittur styrkur til íslandsferðar, er áður getur,
og samdi hann þá eitt af höfuðritum sínum »Island
in Vergangenheit und Gegen\vart«, er kom út í þrem
bindum og telja má beztu ferðabók, sem til er um
ísland á erlendu máli. Vandaði hann mjög til þessa
rits, ferðaðist um landið og kynntist þjóðinni og lýsti
li Um P. Herrmann hefir Indriði Einarsson ritað itarlega i »Óð-
ni« 1922, bls. 17—20.
(37)