Rökkur - 01.12.1932, Blaðsíða 53

R 0 K K U R
131
með völdin fara, né heldur
beim, sem eiga því láni að fagna
að hafa ekkert af atvinnuleysi
að segja og öllum þeim áhyggj-
um, erfiðleikum og neyð, er því
fylgir. Það veit enginn, nema
sá, er reynt hefir, live erfið
er ganga atvinnuleysingjans,
ganga hins vinnufúsa en vinnu-
lausa manns. En þeim, sem
með völdin fara, ber einnig að
hafa það hugfast, að gera alt,
sem hægt er, til að afstýra at-
vinnuleysi, vegna þess hve þjóð-
félaginu er mikið tjón að því
á alian hátt, að fjöldi manna
gangi atvinnulaus. Það tjón er
svo margþætt, að efni væri i
margar ritgerðir og langar.
Hér stefnir nú væntanlega í
þá átt, að feld verði niður með
öllu ónauðsvnleg útgjöld ríkis-
sjóðs og að grynkað verði á
skuldum eftir megni. En þótt
aðkallandi nauðsyn sé að gera
víðtækar ráðstafanir til að
koma fjárhag ríkisins í gott
horf, þá ber vissulega að hafa
það hugfast, að einblína ekki á
það eitt, hvernig komist verði
úr því öngþveiti, sem fjárhagnr
i'íkisins nú er i, heldur hefjast
þegar handa um ráðstafanir,
sem leiða til þess, að hægt verði
að koma í veg fyrir atvinnuleysi
i landinu i framtíðinni.
Stórt spor i rétta átt væri, að
þegar á næsta Alþingi væri
stofnaður vísir til atvinnuhóta-
sjóðs, til notkunar á kreppu-
tímum. Frumvarp það, sem
jafnaðarmenn á Alþingi báru
fram, um jöfnunarsjóð, var
spor í rétta átt, að áliti þess, er
þetta ritar. Erumvarp þetta náði
eigi fram að ganga í þeirri
mynd, sem jafnaðarmenn baru
það fram. Hvað sem deilumál-
um stjórnamálaflokkanna líður,
ætti menn að gera sér ljóst, að
þegar leysa þarf mál, sem vel-
ferð þjóðarinnar er undir kom-
in, eins og atvinnuleysismálin,
verða flokkarnir að taka hönd-
um saman til að leysa vandann.
Og þá á lagafrumvarp, senx
miðar til þjóðarheilla, góðar
undirtektir skilið, livaða flokk-
ur sem her það fram. Og þó
ágreiningur geti verið um ein-
stök atriði sliks frumvarps, ætti
flokkarnir með góðri samvinnu
að geta leyst vandann þannig,
að aðaltilganginum verði náð.
Atvinnuleysi það, sem nú er í
landinu, mun vafalaust opna
augu manna fyrir nauðsyninni
á sjóðstofnun til að ráða bót á
atvinnuleysi í framtíðinni. Þeir
tímar eru nú, að flokkarnir ætti
að vinna saman um lausn þessa
vandamáls, Því mun tæplega
verða móti mælt með rökum,
að einlivern hluta ríkisteknanna
mætti taka, þrátt fyrir alt, til
að mynda vísi til slíkrar sjóð-
9*