Skýrslur um I. Landsfund Íhaldsflokksins og Sjálfstæðisflokksins og II.-VI. Landsfund Sjálfstæðisflokksins 1931, 1932, 1933, 1934, 1936 - 15.04.1929, Blaðsíða 17

flestum flokksmönnum laust í hendi hvort eð var, eins og
berlega kom í ljós á landsfundinum. Hins vegar hefur
hvergi fundist heimild fyrir því, að mönnum hafi dottið
nafnið „Sjálfstæðisflokkur” í hug fyrir sameininguna, en
nöfnin „Sjálfstjórnarflokkur”, „Frjálsræðisflokkur” og
„Umbótaflokkur” eru nefnd.
Þess skal getið, að á bls. 316-318 í III. bindi
sjálfsævisögu sinnar sem áður er vitnað til, segir
Sigurbjörn í Vísi frá merkilegri sendiferð, sem hann fór
„snemma vors 1929” að bón Jóns Þorlákssonar á fund
Jakobs Möller, forystumanns Frjálslynda flokksins í
Reykjavík. Jón hafði beðið Guðmund Ásbjömsson að
biðja Sigurbjöm um að fara til Jakobs, ræða við hann um
hugsanlega sameiningu flokkanna og undirbúa fund
þeirra Jóns og Jakobs, féllist Jakob á það að hitta Jón
vegna þessa máls. Jakob tók Sigurbirni og erindi hans
vel. I ljós kom, að það var aðeins nafnið á
Ihaldsflokknum, sem var honum þyrnir í augum, en
stefnu hans taldi hann vera frjálslynda og þess vegna í
lagi. - Það kann að þykja einkennilegt, að í jafnfámennu
bæjarfélagi, þá þegar símavæddu, þar sem flestir
þekktust meira og minna, og a.m.k. allir stjórnmálamenn,
skuli hafa þurft að sérhanna og smíða sérstaka tveggja
hlekkja keðju traustra meðalgöngumanna, til þess að
koma fundi þeirra Jóns og Jakobs á, en þetta sýnir
aðeins, hve ástandið var viðkvæmt, flokkadrættir
viðsjálir og menn varir um sig og tortryggnir.
Á þingflokksfundi Ihaldsmanna hinn 18. mars
1929, 17 dögum fyrir landsfund, var meirihluti fyrir
nafnskiptum, og vildu flestir kalla flokkinn
„Sjálfstjómarflokk” en aðrir „Umbótaflokk”.
Sjálfstæðisflokkur er ekki nefndur í fundargerð.
15