Skýrslur um I. Landsfund Íhaldsflokksins og Sjálfstæðisflokksins og II.-VI. Landsfund Sjálfstæðisflokksins 1931, 1932, 1933, 1934, 1936 - 15.04.1929, Qupperneq 30

Annað skilyrðið er það, að viðskiptin séu svo greið, að
allir kaupendur eigi kost á að ná í þær vörur og þau gæði,
sem þeir þarfnast - en þetta er alveg sama og að segja, að
allir framleiðendur eigi kost á að ná í þá kaupendur, sem
þeir þarfnast.
Það er nú alkunna, að efnahagsstarfsemin í heim-
inum er ekki ennþá nálægt því komin á það stig, að allir
menn geti fengið fullnægju sína. Sennilega er fullnæging
allra mannlegra þarfa efnahagsleg hugsjón, sem unnt er
að nálgast meir og meir, en aldrei að ná til fulls, af því að
mannlegar þarfir eru ekki afmarkaðar, heldur fara vax-
andi eftir því sem fullnægingu þeirra miðar lengra áfram.
Af þessu má nú þegar á þessu stigi draga tvær ályktanir.
Hin fyrri er sú að sérhver hindrun á framleiðslu
nytsamra gœða er skaðleg, þ.e. dregur úr fullnægingu
mannlegra þarfa, og það ekki á einum stað, heldur á
tveimur að minnsta kosti. Ofviðri í íslenzkri veiðistöð,
sem hindrar fiskiflota veiðistöðvarinnar frá sjósókn,
bitnar hugsanlega fyrst og fremst á einhverjum
fátæklingum suður á Spáni og Italíu, sem fá ekki þann
fisk, sem veiðzt hefði, ef veður hefði ekki hindrað. Þar
næst bitnar þetta á fiskimönnum,sem vegna óveðursins
fara á mis við þá fullnægingu þarfa sinnar, sem þeir
hefðu getað veitt sér fyrir fiskinn, sem aflazt hefði, ef
óveðrið hefði ekki hindrað. En svo geta afleiðingarnar
náð miklu lengra. Hugsum oss, að einn af sjómönnunum
hefði vanhagað um flík handa barni sínu, ámóta
verðmæta og eins dags hlut. Hann fær landlegudag og
getur ekki keypt flíkina. Einhvers staðar - hugsanlega í
fjarlægu landi - er verksmiðja, sem býr til barnaföt og á
erfitt með að selja alla framleiðslu sína. Hún missir af
sölu á þessari flík, sent sjómaðurinn ætlaði að kaupa, og
28