Skýrslur um I. Landsfund Íhaldsflokksins og Sjálfstæðisflokksins og II.-VI. Landsfund Sjálfstæðisflokksins 1931, 1932, 1933, 1934, 1936 - 15.04.1929, Síða 62

fengið samþykkta tillögu um að vísa málinu til
þingflokksins (hugsanlega miðstjómar einnig). Menn
vissu um vilja þingflokksins til þess að breyta, sbr. fund
hans 18. mars. Oþægilegt hlýtur það þó að hafa verið
fyrir formann að fara fram á frestun á afgreiðslu málsins
þvert ofan í nýafstaðna atkvæðagreiðslu á landsfundi rétt
áður sama dag, þar sem yfirgnæfandi meirihluti synjaði
frestunar. Með einhverjum hætti hefur þó tekist að fá
fundarmenn til þess að samþykkja hana. Skoðanir
manna voru skiptar um hið nýja nafn, og ýmsir hafa e.t.v.
ekki kært sig um að verða atkvæðum bomir á
kvöldfundinum í slíku tilfinningamáli, sem nafnbreyting
hlýtur alltaf að vera. Nfu manna nefndin var ekki á einu
máli. Margir landsfundarmenn höfðu farið með Esjunni
klukkan sjö, og sjálfsagt hafa ýmsir Sunnlendingar riðið
og ekið áleiðis austur í sveitir til búa sinna þegar að
síðdegisfundi loknum. Segja mætti, að ekki væri
heiðarlegt að taka ákvörðun að mörgum
utanbæjarmönnum fjarverandi. Þeir hefðu verið tilbúnir
að taka ákvörðun síðan á fimmtudag, en síðan væri
nafninu breytt, um leið og þeir væri famir úr bænum. Þá
væri skárra að vísa málinu til þingflokksins. Síðast en
ekki síst má telja, að virðing sú, sem Jón Þorláksson
naut, hafi gert honum auðveldara en ella að fá þessu
skotið á frest. menn treystu honum til að gera það, sem
rétt var og flokknum fyrir bestu. Það kom síðar í ljós, að
besti kosturinn var valinn. Mönnum þótti
Sjálfstæðisflokksnafnið ágætt, - og ekki aðeins
Frjálslyndum.
íhaldsflokkurinn og Frjálslyndi flokkurinn sameinast
í Sjálfstæðisflokk
60