Úrval - 01.09.1942, Page 67

Úrval - 01.09.1942, Page 67
SVISS — EYJAN 1 ÓFRIÐARHAFINU 65 þetta er nokkurskonar sjálfs- vörn, sem öll þjóðin hefir tekið upp af sjálfsdáðum. Allsstaðar eru auglýsingablöð á þrem tungumálum, sem vara fólkið við að ræða stjórnmál. Sviss hefir löngum verið kunnugt sem griðastaður flótta- manna, en nú er þar orðin mikil breyting á. Til þess að forðast auknar kröfur af hendi Þjóð- verja, reyna Svisslendingar að losna við alla flóttamenn, sem komizt geta til annarra landa. Nú sem stendur, er sagt að séu um 4500 flóttamenn í Sviss. Hin þjóðkunna gestrisni, sem Svisslendingum er í blóð borin krafðist í fyrstu, að fullkomin réttsýni og mannúð væri sýnd í þessu efni, er hinn óstöðvandi straumur flóttamanna — marg- ir hverjir vegabréfalausir -— varð að lokum svo mikið vanda- mál, að grípa varð til róttækra ráðstafana. Fyrir tveim árum var stofnað til skylduvinnu fyrir útlendinga. Hún var í fyrstu ætluð fyrir efnalausa út- lendinga, en nú eru jafnt ríkir sem fátækir sendir í þessar vinnubúðir, þar leggja þeir vegi og vinna aðra erfiðisvinnu. Oftast nær hefir Sviss hafn- að kröfum Þjóðverja um fram- sal pólitískra flóttamanna. Á meðan Frakkland var frjálst, aðitoðuðu svissneskir embættis- menn við að koma flóttamönn- um yfir landamærin á nóttu hverri. Svisslendingar eru nú svo áfjáðir í að losna við þessa gesti, að þeir láta þeim, sem hafa fengið vegabréf, en ekki hafa peninga til ferðarinnar, í té fimm hundruð franka. Pen- ingar til þessa eru að mestu leyti teknir úr sjóði, sem er stofnaður með sköttum, sem lagðir eru á auðuga flóttamenn. Nú er næstum því ómögulegt fyrir útlending, sem ekki hefir öll sín plögg í lagi að komast til Sviss. Þegar á allt er litið, er ekki annað hægt en að dáðst að þess- ari litlu, hugprúðu fjallaþjóð. Andspænis öllum hættum og erfiðleikum er hún eðli sínu trú. Lýðræðishugsjón hennar er engin yfirborðsblekking. Hún á sér dýpri rætur en svo, að þær verði rifnar upp með byssu- stingjum. Rólyndi hennar á ekk- ert skylt við sinnuleysi. Það er meðvitund um innri styrkleika. Og jafnvel tilslakanir við Þjóð- verja hafa á sér einhvern virðu- leika, sem dregur úr sárustu auðmýkingu þeirra.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.