Úrval - 01.09.1942, Síða 67

Úrval - 01.09.1942, Síða 67
SVISS — EYJAN 1 ÓFRIÐARHAFINU 65 þetta er nokkurskonar sjálfs- vörn, sem öll þjóðin hefir tekið upp af sjálfsdáðum. Allsstaðar eru auglýsingablöð á þrem tungumálum, sem vara fólkið við að ræða stjórnmál. Sviss hefir löngum verið kunnugt sem griðastaður flótta- manna, en nú er þar orðin mikil breyting á. Til þess að forðast auknar kröfur af hendi Þjóð- verja, reyna Svisslendingar að losna við alla flóttamenn, sem komizt geta til annarra landa. Nú sem stendur, er sagt að séu um 4500 flóttamenn í Sviss. Hin þjóðkunna gestrisni, sem Svisslendingum er í blóð borin krafðist í fyrstu, að fullkomin réttsýni og mannúð væri sýnd í þessu efni, er hinn óstöðvandi straumur flóttamanna — marg- ir hverjir vegabréfalausir -— varð að lokum svo mikið vanda- mál, að grípa varð til róttækra ráðstafana. Fyrir tveim árum var stofnað til skylduvinnu fyrir útlendinga. Hún var í fyrstu ætluð fyrir efnalausa út- lendinga, en nú eru jafnt ríkir sem fátækir sendir í þessar vinnubúðir, þar leggja þeir vegi og vinna aðra erfiðisvinnu. Oftast nær hefir Sviss hafn- að kröfum Þjóðverja um fram- sal pólitískra flóttamanna. Á meðan Frakkland var frjálst, aðitoðuðu svissneskir embættis- menn við að koma flóttamönn- um yfir landamærin á nóttu hverri. Svisslendingar eru nú svo áfjáðir í að losna við þessa gesti, að þeir láta þeim, sem hafa fengið vegabréf, en ekki hafa peninga til ferðarinnar, í té fimm hundruð franka. Pen- ingar til þessa eru að mestu leyti teknir úr sjóði, sem er stofnaður með sköttum, sem lagðir eru á auðuga flóttamenn. Nú er næstum því ómögulegt fyrir útlending, sem ekki hefir öll sín plögg í lagi að komast til Sviss. Þegar á allt er litið, er ekki annað hægt en að dáðst að þess- ari litlu, hugprúðu fjallaþjóð. Andspænis öllum hættum og erfiðleikum er hún eðli sínu trú. Lýðræðishugsjón hennar er engin yfirborðsblekking. Hún á sér dýpri rætur en svo, að þær verði rifnar upp með byssu- stingjum. Rólyndi hennar á ekk- ert skylt við sinnuleysi. Það er meðvitund um innri styrkleika. Og jafnvel tilslakanir við Þjóð- verja hafa á sér einhvern virðu- leika, sem dregur úr sárustu auðmýkingu þeirra.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.