Úrval - 01.04.1944, Page 44

Úrval - 01.04.1944, Page 44
42 ÚRVAL Síðan deyf hún penslinum í terpentínuna og aftur í litina á litspjaldinu, og nú birtust stór- ir, sterkir bláir drættir á strig- anum, sem kveinkaði sér undan þessu. Þar með var björninn unninn. Feimni mín hvarf, og ég greip stærsta pensilinn og réðist á strigann með berserksgangi. Síðan hefi ég aldrei óttast strig- ann. Það er mikils um vert að byrja með dirfsku. Ekki er hægt að búazt við, að meistara- verkið komi af sjálfu sér. Við verðum að iáta okkur nægja skemmtilegan leik með liti. Dirfskan er hér aðgangsorð. Ég hallmæli ekki vatnslitum. En samt er ekkert eins hrífandi og olíulitir. Fyrst og fremst er auðveldara að leiðrétta mistök. Með einu bragði er hægt að nota hnífinn til að nema burt árangur erfiðis og tára frá heil- um morgni, og striginn er betri eftir en áður. í öðru lagi er hægt að byrja á hvaða hátt, sem maður kýs sér. Það er til dæmis hægt að byrja með veikum og daufum litum og ráðast síðan í djarfari liti, þegar hugurinn er orðinn reiðubúinn. Loks eru sjálfir htimir skemmtilegir í meðferð. Hægt er að mála hvem litinn yfir annan, hægt er að breyta til í miðju kafi, eftir því sem tími og veður heimta. Það er heillandi að bera saman liti og sjón. Reynið það, ef þér haf- ið ekki reynt það áður — reyn- ið það áður en þér deyið. Þegar að því kemur, að minni erfiðleikar verða á því að velja réttan lit og setja hann á rétt- an hátt á réttan stað, koma fleiri sjónarmið til greina. Mað- ur furðar sig á, hversu margt það er í landslagi, sem áður var sjónum hulið. Þessi ánægja ljær nýja yfirsýn yfir náttúruna hverju sinni. Það eru ótrúlega margir litir í f jallshlíð, ólíkir að styrk og Ijósi. Endurspeglun í polli færir alla liti þess, sem speglast, en hver litur er vitund dýpri en sá, sem hann speglar. Ég varð þess var, að þegar ég var á skemmtigöngu, tók ég ósjálfrátt eftir litarhætti og áferð laufblaða eða hinum draumkenndu purpuraskuggum f jallanna, hinni daufgerðu f jar- sýn sjónhringsins. Ég hafði lif- að í 40 ár, án þess að ég tæki eftir þeim á annan hátt en mað- ur, sem lítur á hóp manna og segir: ,,En sá sægur af fólki.'1 Ég held að þessi aukna eftir- tekt með náttúrunni sé unaðs-
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.