Úrval - 01.04.1944, Blaðsíða 84

•82
tJRVAL
hverri klukkustund heyrðum
við ógurlega skruðninga, sem
begmáluðu milli fjallanna.
A1 stakk upp á því, að við
syngjum sálm, en við þekktum
ekkert, sem nálgaðist að vera
sálmur, annað en „God save the
king“ (þjóðsöngur Breta) og
„Praise the Lord and pass 'the
ammunition“ (amerískur „slag-
ari“). Við sungum þessa söngva.
Það fór að blæða úr munni okk-
ar og vörum við sönginn, en
okkur varð heldur rórra.
Næsta dag var bjart veður og
okkur miðaði betur áfram, enda
þótt sprungum fjölgaði, eftir
því sem nær dró ströndinni. Við
vorum orðnir sljóir og gengum
sem í leiðslu. Við fundum meira
að segja ekki til neins ótta, þó
að okkur bæri allt í einu að
sprungu, sem var ef til vill 1000
fet á dýpt. Við hörfuðum bara
frá henni og kræktum fyrir
hana.
Um kl. 3,30 þóttumst við sjá
róðrarbát á ísbreiðunni. Skipið
okkar! Flugvélin hafði tilkynnt
okkur um það. Við gleymdum
sársaukanum í fótimum, þorst-
anum, þreytunni og flýttum
okkur eins og við gátum síðustu
mílumar, sem eftir voru til
sjávar.
Rétt fyrir myrkur komum við
að jökulröndinni og sáum þá, að
við stóðum á brún þverhnípts
ísveggs, sem var um 80 metrar
á hæð. Við reyndum að kveikja
í skinnjökkunum okkar með
kveikjara Daves, en þeir vora
of rakir.
Um klukkan sjö skaut skipið
upp flugeldum og lét leitarljós
sín leika um ströndina. Við
stukkum upp í loft og reyndum
á allan hátt að láta á okkur bera
í hvert skipti, sem Ijósin fóra
fram hjá okkur, en þau stað-
næmdust aldrei á okkur.
Þegar dagur rann, var flug-
vél skotið á loft frá skipinu. Við
æptum og veifuðum jökkum
okkar, en flugmaðurinn sá okk-
ur ekki. Eftir skamma stund
sneri hann aftur til skipsins.
Þegar skyggja tók sigldi skip-
ið til hafs. Við sögðum ekkert,
stóðum bara og horfðum á það,
unz það hvarf í dimmuna.
Þá héldum við að úti væri um
okkur. Við vorum of máttfarnir,
til að geta komizt aftur til flug-
vélarinnar og vissum, að við
mundum ekki geta lifað af nótt,
ef frostið kæmist í 40 stig.
Um klukkustundu eftir sólar-
lag sagði Dave, að nú væru
jakkamir okkar ef til vill orðn-