Úrval - 01.04.1944, Side 84

Úrval - 01.04.1944, Side 84
•82 tJRVAL hverri klukkustund heyrðum við ógurlega skruðninga, sem begmáluðu milli fjallanna. A1 stakk upp á því, að við syngjum sálm, en við þekktum ekkert, sem nálgaðist að vera sálmur, annað en „God save the king“ (þjóðsöngur Breta) og „Praise the Lord and pass 'the ammunition“ (amerískur „slag- ari“). Við sungum þessa söngva. Það fór að blæða úr munni okk- ar og vörum við sönginn, en okkur varð heldur rórra. Næsta dag var bjart veður og okkur miðaði betur áfram, enda þótt sprungum fjölgaði, eftir því sem nær dró ströndinni. Við vorum orðnir sljóir og gengum sem í leiðslu. Við fundum meira að segja ekki til neins ótta, þó að okkur bæri allt í einu að sprungu, sem var ef til vill 1000 fet á dýpt. Við hörfuðum bara frá henni og kræktum fyrir hana. Um kl. 3,30 þóttumst við sjá róðrarbát á ísbreiðunni. Skipið okkar! Flugvélin hafði tilkynnt okkur um það. Við gleymdum sársaukanum í fótimum, þorst- anum, þreytunni og flýttum okkur eins og við gátum síðustu mílumar, sem eftir voru til sjávar. Rétt fyrir myrkur komum við að jökulröndinni og sáum þá, að við stóðum á brún þverhnípts ísveggs, sem var um 80 metrar á hæð. Við reyndum að kveikja í skinnjökkunum okkar með kveikjara Daves, en þeir vora of rakir. Um klukkan sjö skaut skipið upp flugeldum og lét leitarljós sín leika um ströndina. Við stukkum upp í loft og reyndum á allan hátt að láta á okkur bera í hvert skipti, sem Ijósin fóra fram hjá okkur, en þau stað- næmdust aldrei á okkur. Þegar dagur rann, var flug- vél skotið á loft frá skipinu. Við æptum og veifuðum jökkum okkar, en flugmaðurinn sá okk- ur ekki. Eftir skamma stund sneri hann aftur til skipsins. Þegar skyggja tók sigldi skip- ið til hafs. Við sögðum ekkert, stóðum bara og horfðum á það, unz það hvarf í dimmuna. Þá héldum við að úti væri um okkur. Við vorum of máttfarnir, til að geta komizt aftur til flug- vélarinnar og vissum, að við mundum ekki geta lifað af nótt, ef frostið kæmist í 40 stig. Um klukkustundu eftir sólar- lag sagði Dave, að nú væru jakkamir okkar ef til vill orðn-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.