Úrval - 01.04.1944, Side 122

120
ÚRVAL
fljótar en hann vann sér þá inn.
Tók hann nú að stunda leikhús
af kappi og þá ekki síður veð-
reiðar, en ekki tók kona hans
þátt í þessu lífi. Henni var það
á móti skapi, því að hún var úr
hófi frain hlédræg. Tóku nú
ýmsar konur að stunda kunn-
ingsskap við Edgar, og varð Ivy
bæði hrædd og hissa, þegar hún
varð þess vör, hversu þær gengu
á eftir manni hennar. En þegar
hún komst upp á lag með að
svara fyrir hann í síma, að
hann væri ekki heima, þegar
kunningjakonur hans hringdu,
jafnvel þótt hann sæti við síma-
áhaldið, þá skildi hún að þetta
hafði mjög lítil áhrif á hann.
Þó fór ekki hjá því, að fyrr
eða síðar hlyti Edgar að finna
þann sáiufélaga meðal kvenna,
sem betur hentaði honum en hin
feimna. og taugaveiklaða kona
hans. Daisy var kvenna kátust
og veraldarvön, og hafði hún
mjög sterk áhrif á Edgar. Fór
svo að lokum, að hann varð
mjög ástfanginn af henni. Hún
endurgalt ást hans, og spratt
af þessu ástasamband, sem stóð
í tíu ár og hafði mjög mikii
áhrif á allan ritferil hans.
„Sanders“-sögumar endur-
reistu von bráðar álit Edgars,
og hófst nú mikil eftirspurn
eftir ritverkum hans. Gerðist
hann nú afkastamikill blaða-
maður og rithöfundur, og birt-
ust greinar hans og sögur víða.
Líkaði honum nú betur en áður
að vera aftur tekinn til starfa
í Fleet Street, enda starfaði
hann þar að meira eða minna
leyti alla tíð síðan, meðan hon-
um entist aldur.
Þegar hér var komið sögu,
hafði Daisy tekið við flestum
þeirra. starfa, sem Ivy hafði áð-
ur gegnt með prýði, en það var
að lesa yfir handrit hans, áður
en þau fóru í prentsmiðjuna,
leiðrétta prófarkir, ræða við
hann efni ritverkanna og sagn-
anna. Ivy hafði mótþróalítið
tekið við henni sem. fjölskyldu-
vini, og það var almennt látið
heita svo, að Ivy kærði sig ekki
um að fara út á skemmtanir, og
að Daisy hjálpaði Edgar við
vinnuna.
Þegar heimsstyrjöldin brauzfc
út 1914, var Edgar 39 ára og of
gamall til að sinna herþjónustu.
Ekki gat hann fengið réttindi
til að vera hernaðarfréttaritari,
þvi að Kitchener hafði enn ekki
fyrirgefið honum ósvífnina í
Búastríðinu. Hann tók því þess