Úrval - 01.04.1944, Síða 131

BRÉF FRÁ LESENDUM.
Framhald af öftustu kápusíðu.
hefir markað sér •—■ því ekki er
auðvelt að stytta hana að nein-
um mun, nema aðeins hefði
verið tekin úr henni þessi setn-
ing: „Ég get elskað heiðarlegan
heimskingja, en ekki óheiðarleg-
an sniiling.“ Þessi orð finnst mér
vei þess verð að sem flestir
festu sér þau rækilega í minni.
Með beztu óskum og kærri
kveðju. G. Þ.
Akureyri, 10. jan. 1944.
p G held að það hljóti að vera
nokkurn veginn samróma
álit lesenda Úrvals, að gaman
væri að fá það mánaðarlega.
Fyrir mína hönd veit ég, að mér
þætti meira varið í fleiri hefti
af Úrvali, þó að visa yrði á bug
einni eða tveim bókum, dýrum,
til þess að verja andvirðinu fyrir
Úrval. Siðasta heftið er mjög
gott allt, þó að frásagan „Á ör-
lagastund" beri þar dásamlega
af. —
Ekki held ég að mjög mikil
aukning á Norðurlanda-máiefn-
um yrði Úrvali keppikefli. Is-
lendingar eru nógu fast tengdir
sínum elskulegu frændþjóðum á
norðurhveli til þess að vera sér
annars staðar nógir um lesefni
þeirra. Aftur á móti er straurn-
ur tímans tekinn að renna svo
þungt og hratt í engilsaxneska
farvegi, að okkur veitir alls ekki
af að kynna okkur ensk og
amerísk efni, hverju nafni sem
nefnast. Til þess er Úrval eitt
handhægasta tækið. S. G.
Herra ritstjóri!
QREININ „Er jass tónlist", í
^ síðasta hefti Úrvals er svo
mikilvægt „innlegg" í þýðingar-
miklu máli, að ég get ekki stillt
mig um að færa yður þakkir
fyrir að birta hana. í>að hefir
margt verið rætt og ritað um
jassinn, en flestir þeirra, sem
fundið hafa sig knúða til að
leggja orð í belg, hafa meira lát-
ið stjórnast af rótgróinni óbeit
á þessu tónformi, eða stjórn-
lausri hrifningu, en rólegri ihug-
un, sem gerir tilraun til að skipa
jassinum þar á bekk, sem hann
á heima. Afleiðingin hefir svo
orðið sú, að menn hafa skipað
sér í tvo andstæða hópa, sem
hrópa hvor að öðrum, og sá
þykist beztur, sem hæst hrópar.
Greinin í Úrvali er svo málefna-
lega öfgalaus, að öll slik hróp-
yrði hrökkva af henni eins og
vatn af gæs. Nauðsynin á að
kryfja þetta músikfyrirbrigði til
mergjar var orðin knýjandi, og
er þess nú aðeins að vænta, að
allir jassdýrkendur og jassóvinir
lesi þessa grein.
Vinsamlegast,
Þ. Á.