Úrval - 01.08.1945, Page 87

AÐ LIFA Á JURTAFÆÐU
85
ekki fram á annað en horfelli,
fyrr eða síðar.
Nú er ég ekki viss urn nema
þessi ótti kunni að reynast á
rökum reistur. Þó að ég geti
engan dóm lagt á áætlanir sér-
fræðinga um næringarþörf
okkar (nerna að þær eru senni-
lega allar vitlausar), fullyrði
ég óhikað, að sá rnaður, sem
reynir að lifa á kjötskammti sín-
um, muni fljótlega verða að
aumingja, en að þeir, sem eru
svo skynsamir að leggja kjöt-
ið alveg á hilluna, og leggja
áherzlu á að fá fylli sína af
þeim mat, sem er ekki skammt-
aður, muni komast eins vel af,
og sennilega miklu betur.
Flestir byrjendur í jurtaáti
fiaska á því, að þeir éta of mik-
ið, af því þeir eru haldnir þeirri
hættulegu og röngu trú, að
þeir verði að bæta sér upp
ímyndaðan gæðamun kjöts og
jurtafæðu með því að éta meira.
Dæmi eru til, að slíkir menn
hafi soltið af ofáti. Þegar þessir
mathákar hafa horfið aftur að
kjötáti og náð þannig fyrri
holdum, þreytast þeir aldrei á
að skýra frá því, hvernig þeir
hafi einu sinni reynt að lifa á
jurtafæðu og sloppið nauðug-
lega frá því lifandi.
Vitað er um menn, sem borð-
að hafa eitt kjötlæri, einn
kalkún, væna pylsulengju og
hundrað ostrur í einu, með bjór
til vökvunar. Maður, sem borð-
að geíur fimmtíu döðlur og
hollenzkan ost í einu, er ófund-
inn.
Hinn mikli leyndardómur
kjötsins er sá, að það er að
tveim þriðju hlutum vatn, og
það alt annað en hreint vatn.
Ef í stað steikur væri borið fyr-
ir þig vatn í glasi og köfnunar-
efni á diski, munair þú neita að
borða það, ekki aðeins vegna
þess að það væri ólystugt, held-
ur af því, að þér fyndist þetta
enginn matur handa fullorðn-
um manni.
Flestir menn vita þetta ekki;
Skömmtunarstjórinn ætti því
ekki að hafa eins stranga
skömmtun á kornmat, baunum,
rótarávöxtum, osti, smjöri og
hunangi, eins og á kjöti. Þá
mun borga sig fyrir þig að
forðast kjötskammtinn. Með
því að neita þér um hann, get-
urðu fengið eins mikla kvið-
fylli og þér er holit, og í kaup-
bæti orð fyrir fórnfúsa ætt-
jarðarást.
Ein aðvörun er tímabær. Ef
þú ert vanur að éta eða drekka