Úrval - 01.08.1945, Page 125

Úrval - 01.08.1945, Page 125
YORKSHIREMAÐURINN FLJÚGANDI 123 Honum sárnaði mest af öllu, hvernig Mully leit til hans. Hún mundi aldrei framar trúa hon- um. Trú! En hún var orsökin til alls þessa! Hann mundi allt í einu eftir orðum litla prófessorsins: „Seg- ið við sjálfan yður: „jÉg get flogið. Ég get það! Ég get þaö! Og trúið því ávallt.“ Sam brá á sig axlaböndunum í hendings- kasti: „Guð minn góður,“ hróp- aði hann, „ég get flogið. Opnið þið bölvaðar dyrnar!“ Um leið og hurðin opnaðist, hófst hann á loft og sveif yfir höfuð lögregluþjónanna, sem köstuðu sér niður til þess að verða ekki á vegi hans. Hann þaut eftir ganginum, fyrir ofan fólkið, og sveif upp í hinn geysi- stóra áhorfendasal. „Bölvaðir ræflar,“ æpti hann, „ég skal sýna ykkur það!“ Hann þaut nærri beint upp undir loftið og horfði niður á hinar fölu ásjón- ir, sem störðu vantrúaðar á hann. „Ég skal sýna ykkur það!“ æpti hann aftur og steypti sér niður eins og steypiflugvél. Áhorfendumir In-ukku í allar áttir, skelfingu lostnir, og kút- veltust hver um annan, en Sam þaut áfram í áttina til útgöngu- dyranna. Hann flaug með ofsa- hraða yfir fólksfjöldanum og skaust út um dyrnar. „Nú, get ég þá flogið?“ hróp- aði hann og sveif í hringjum og steypti sér í náttmyrkrinu, rétt uppi yíir bifreiðum og fótgang- andi fólki. Hann tyllti sér á húsþak og horfði niður á stræt- in. Bifreiðar rákust á og konur féllu í öngvit. Það hvein í flaut- um lögreglubifreiða, sjúkra- vagna og slökkviliðsbíla. „Komið þér niður, þér þama,“ kallaði lögregluþjónn, og fór að klifra upp bruna3tiga, með byssu í hendinni. Sam stökk fram af brúninni, sveif í hringi kringum stigann, og steypti sér niður að mann- grúanum á götunni. Hann þaut aftur upp á við og geystist um borgina þvera og endilanga, hrópandi hótanir og ögrunar- orð, og kom hvarvetna allri um- ferð á ringulreið. Þegar hann var kominn hátt í loft upp, rann honum reiðin. Hann var orðinn leiður á mönnunum og sveif hægt upp í náttmyrkt himin- hvolfið. Hann heyrði aðeins óglöggt ys stórborgarinnar. Fyrir neðan hann var eyjan eins og ljósknipplingar. 1 hinum tignarlega sorta umhverfis
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.