Úrval - 01.02.1948, Side 77

Úrval - 01.02.1948, Side 77
SKYNSEMISTRtf 75 öllum aðilum. En ef við aftur á móti gætum lært að elska ná- unga okkar, mundi heimurinn fljótlega breytast í paradís fyrir okkur öll. Sannleiksástin, sem ég tel mikilvægari en allt annað að góðvildinni einni undanskilinni, er í víðtækum skilningi fólgin í því að byggja trú sína á stað- reynd en ekki á því sem okkur þykir þægilegt eða veitir okkur ánægju. Án sannleiksástar er oft hætta á, að góðvildin láti stjórn- ast af sjálfsblekkingu. Það var algengt áður fyrr, að ríkir menn héldu því fram, að það væri blessunarríkt að vera fátækur, eða að fátæktin væri sprottin af úrræðaleysi. Sumt heilsu- hraust fólk heldur því fram, að öll veikindi séu sprottin af sjálfs- meðaumkun. Ég hef heyrt veiði- menn halda því fram, að refum þyki gaman að láta veiðimenn- ina elta sig. Það er mjög auð- velt fyrir þann, sem hefur mikil völd, að telja sér trú um, að það skipulag sem honum hentar bezt, sé happasælla fyrir undir- menn hans en annað réttlátara skipulag. Og jafnvel þar sem engir sérhagsmunir koma til greina, getum við aðeins með tilstilli sannleiksástarinnar öðl- ast þá vísindalegu þekkingu, sem þarf til þess að koma fram sameiginlegum hagsmunamál- um okkar. Hugsið ykkur hve mörgum hjartfólgnum hégiljum við urðum að varpa fyrir borð til þess að læknavísindin gætu tekið þeim framförum, sem raun hefur á orðið! Eða svo annað dæmi sé tekið: hve margar styrjaldir hefði ekki mátt koma í veg fyrir, ef sá aðilinn, sem ósigur beið að lokum, hefði met- ið sigurvonir sínar rétt í stað þess að byggja þær á tálvonum! Locke segir, að sannleiksást sé, „að halda ekki fram neinni skoðun af meiri sannfæringu en sannanirnar, sem hún er byggð á, gefur tilefni til.“ Þessi skil- greining er ágæt að því er snert- ir öll þau mál, sem með sann- girni er hægt að krefjast, að færðar verði á sönnur. En af því að forsendur verða að vera fyrir öllum sönnunum, er ekki hægt að sanna neitt, nema viss atriði séu tekin góð og gild án sann- ana. Við verðum því að spyrja sjálf okkur: hvað er það, sem með skynsamlegu móti er hægt að trúa án sannana? Ég mundi svara: skynjunarreynsla okkar og grundvallarreglur stærðfræði og rökfræði. Þetta eru aíriði,
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.