Úrval - 01.02.1948, Side 89

Úrval - 01.02.1948, Side 89
ÉG TRTJI Á SKYNSEMINA OG MANNINN 87 lögmálsins." Það er margt hægt að finna að Búddatrúnni. En engin búddatrúarfélagsskapur hefur skipulagt hernað eins og kaþólska kirkjan skipulagði krossferðirnar. Ég er mótmæl- andi. Það er að segja, ég mót- mæli kenningum kaþólsku kirkj- unnar. Mótmæli mín beinast einkum að starfsemi kirkjunn- ar á alþjóðavettvangi, og mér er því miður fyrirmunað að gefa frekari skýringu á þeim í þessum erindaflokki. Ég vík nú að hinni jákvæðu hlið á trú minni. Það er ekkert spaug að vera guðleysingi, því að af því leiðir, að maður finnur sig ábyrgan fyrir framtíð heimsins. Ég verð sjálfur að gera það, sem mér er unnt, því að ég trúi því ekki, að nein yfir- náttúrleg vera geri það fyrir mig. Þvert á móti tel ég, að af- leiðinga illverka minna eða leti gæti um alla eilífð. Ég get ekki bætt fyrir þau með iðrun eða neinskonar helgiathöfnum. Ég trúi því, að á öllum mönnum hvíli skyldur, og mikilvægust þeirra allra sé skyldan til að vinna fyrir samfélag það, sem við erum meðlimir í. Ég trúi því, að allir menn hafi réttindi, því að réttindi eru ekki annað en skyldur, skoðaðar frá öðru sjónarmiði. Einnig má orða það þannig, að eins réttur sé annars skylda. Ég veit ekki, hvernig ég á að fara að því að fella þessa trú mína og önnur trúaratriði mín í skorður heilsteypts heim- spekikerfis. Þetta raskar ekki ró minni, því að ég veit ekki hvernig á að finna samræmið milli rafsegulaflsins og þyngd- araflsins, og skammt er síðan samræmið milli samdráttarafls frumeindanna (chemical affin- ity) og rafsegulaflsins fannst. Ég trúi því, að nálega öllum sé ljóst, að þeir hafi skyldur og réttindi á sama hátt og öllum er ljós tilvera heimsins. Ef við lifum í slæmu samfélagi, gerum við okkur ef til vill ekki ljósa grein fyrir skyldum okkar og réttindum, og okkur geta orðið á alvarleg mistök; en við get- um alls ekki lifað í samfélagi án þess að gera okkur einhverja grein fyrir þeim. Þessi skyldu- tilfinning er ekki sprottin af guðstrú. Þvert á móti; þegar barni er sagt, að guð sé góður, veit það, hvað átt er við með „góður“. Við lærum skil á góðu og illu við að lifa í samfélagi. Trúarbrögðin voru mönnun- um nytsamleg í fornöld, því að
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.