Úrval - 01.02.1948, Page 89

Úrval - 01.02.1948, Page 89
ÉG TRTJI Á SKYNSEMINA OG MANNINN 87 lögmálsins." Það er margt hægt að finna að Búddatrúnni. En engin búddatrúarfélagsskapur hefur skipulagt hernað eins og kaþólska kirkjan skipulagði krossferðirnar. Ég er mótmæl- andi. Það er að segja, ég mót- mæli kenningum kaþólsku kirkj- unnar. Mótmæli mín beinast einkum að starfsemi kirkjunn- ar á alþjóðavettvangi, og mér er því miður fyrirmunað að gefa frekari skýringu á þeim í þessum erindaflokki. Ég vík nú að hinni jákvæðu hlið á trú minni. Það er ekkert spaug að vera guðleysingi, því að af því leiðir, að maður finnur sig ábyrgan fyrir framtíð heimsins. Ég verð sjálfur að gera það, sem mér er unnt, því að ég trúi því ekki, að nein yfir- náttúrleg vera geri það fyrir mig. Þvert á móti tel ég, að af- leiðinga illverka minna eða leti gæti um alla eilífð. Ég get ekki bætt fyrir þau með iðrun eða neinskonar helgiathöfnum. Ég trúi því, að á öllum mönnum hvíli skyldur, og mikilvægust þeirra allra sé skyldan til að vinna fyrir samfélag það, sem við erum meðlimir í. Ég trúi því, að allir menn hafi réttindi, því að réttindi eru ekki annað en skyldur, skoðaðar frá öðru sjónarmiði. Einnig má orða það þannig, að eins réttur sé annars skylda. Ég veit ekki, hvernig ég á að fara að því að fella þessa trú mína og önnur trúaratriði mín í skorður heilsteypts heim- spekikerfis. Þetta raskar ekki ró minni, því að ég veit ekki hvernig á að finna samræmið milli rafsegulaflsins og þyngd- araflsins, og skammt er síðan samræmið milli samdráttarafls frumeindanna (chemical affin- ity) og rafsegulaflsins fannst. Ég trúi því, að nálega öllum sé ljóst, að þeir hafi skyldur og réttindi á sama hátt og öllum er ljós tilvera heimsins. Ef við lifum í slæmu samfélagi, gerum við okkur ef til vill ekki ljósa grein fyrir skyldum okkar og réttindum, og okkur geta orðið á alvarleg mistök; en við get- um alls ekki lifað í samfélagi án þess að gera okkur einhverja grein fyrir þeim. Þessi skyldu- tilfinning er ekki sprottin af guðstrú. Þvert á móti; þegar barni er sagt, að guð sé góður, veit það, hvað átt er við með „góður“. Við lærum skil á góðu og illu við að lifa í samfélagi. Trúarbrögðin voru mönnun- um nytsamleg í fornöld, því að
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.