Úrval - 01.02.1948, Side 130

Úrval - 01.02.1948, Side 130
128 ÚRVAL EJdspýtan 125 ára. Dag nokkum, haustið 1832, vakti virðuleg'ur, enskur lyfsali, John Walker að nafni, mikla athygli á götu í London. Vegfar- endur sáu hann taka tvo sandpappírsbleðla i aðra höndina og stinga á milli þeirra um tveggja þumlunga langri tréflís. Því næst kippti hann flisinni út aftur, og þá skeði undur: það kvikn- aði í henni! Þetta var fyrsta eldspýtan, sem menn sáu kveikt á með því að strjúka hana eftir hrjúfum fleti. Niu árum áður höfðu fyrstu ,,kemisku“ eldspýturnar verið bún- ar til í Austurríki. Það voru langar spýtur með hnúð á endanum úr calcíum klórat, brennisteini o. fl. — blöndu, sem kviknaði í, ef henni var dýft i sterka brennisteinssýru. Eldspýta Walkers var mikil framför, hausinn var gerður úr calcium klórat og gráum antimony-brennisteini. Eftir nokkur ár kom fosfór i stað brenni- steinsins og var þá sandpappírinn óþarfur, hægt var að kveikja á hvaða hrjúfum fleti sem var. Samtímis byrjuðu framleiðendur að dýfa spýtunni allri í brennistein til að gera hana eldfimari; seinna kom paraffín í stað brennisteins. Árið 1835 var fyrsta eldspýtnaverksmiðja heimsins reist í Vin. Árið 1848 fann Böttger upp „öryggiseldspýtuna", en það var ekki fyrr en 1855, að hann fann mann, sem skyldi, hvaða þýðingu hún gat haft. Hann hét Lundström, og ásamt tveim bræðrum sinum stofnaði hann fyrstu verksmiðjuna til framleiðslu á öryggiseldspýtum. Þær voru talsvert styttri en eldspýtur höfðu tíðkast fram til þessa, svipaðar á lengd og eldspýtur eru nú. Þetta var ekki aðeins mikill sparnaður á trjávið, heldur voru eldspýtumar miklu meðfærilegri. Enginn fosfór var í hausnum, en í stað þess i strokfletinum á stokknum. Og það var ekki hinn eitraði guli fosfór, heldur rauður fosfór, sem er skaðlaus. Þessar eldspýtur náðu brátt mikilli útbreiðslu, og urðu Sviar forustumenn á sviði eldspýtnaframleiðslu, og héldu þeirri forustu um lanQt átabil. .— Börge Raunböl i „Hjemmet". UKVAL tímaritsgreina i samþjöppuðu formi. Ritstjóri Gísli Ólafsson, Leifsgötu 16, Reykjavík. Afgreiðsla Tjamar- götu 4, Pósthólf 365. Fæst hjá bóksölum um land allt. ÚTGEFANDI: STEINDÓRSPRENT H.F.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.