Úrval - 01.12.1952, Síða 7

HARMSAGA ST. KILDA
5
ur leyfir fara menn í eldiviðar-
leit um gjár og gjótur, dali og
kletta.
Apríl. Nú eru komnir allir
sjófuglar sem hingað venja
komur sínar. Garg þeirra fyllir
loftið. í lok mánaðarins byrja
lundinn, hafsúlan, álkan og
skrofan að verpa. Við komu
fuglanna hefur fæða fólksins
batnað stórum. Hver f jölskylda
hefur veitt 40—50 súlur, auk
minni fugla. Enginn mór hef-
ur enn verið tekinn ■—■ viku
góðviðri þarf til að þurrka
hann. Menn bíða með eftir-
væntingu eftir bátnum frá
Harris, sem kemur með korn og
kartöflur. Við þökkum almátt-
ugum guði fyrir gæzku hans.
Júlí. Allir fuglar hafa nú ung-
að út nema sæsvalan sem er ný-
byrjuð að verpa. Fólk skortir
tilfinnanlega ýmsar fæðuteg-
undir. Áður en fuglarnir komu
hreinsuðu menn bókstaflega
klappirnar af allskonar skel-
fiskum sér til matar; einnig
söfnuðu menn einskonar þangi
sem vex á klöppunum. Meðan
hægt var að safna eggjum var
neyðin fjarri, en nú hefur veðr-
ið versnað og torveldar fugla-
veiðar. Aðalfæðan er lítil jurt,
skógarsúran, soðin í vatni, en
hún er einnig að ganga til
þurrðar. Fara þarf langt upp í
fjall til að finna hana.
Október. Sæsvalan er farin
— síðust sjófuglanna. Nokkrar
máfategundir og fáeinir skarf-
ar eru hér árið um kring. Fýl-
ungurinn kemur upp að strönd-
inni á hverjum degi í vestanátt.
Endur eru á sveimi úti fyrir
ströndinni og stöku æðarfugl.
Þegar haustvindarnir geisa fá-
um við heimsókn af svönum og
gæsum. Uppskeran er komin í
hús, hálmur er nægur en öxin
eru smá. Kartöfluuppskeran
brást, var aðeins helmingur af
meðaluppskeru. Eldiviður er
enn enginn. Allt hefur gengið
okkur andstætt þetta haust.
Nóvember. Þetta er erfiðasti
mánuður ársins. Þegar fuglarn-
ir eru farnir verða klappirnar
svartar og eyðilegar. Það er
mikill léttir að sjá einhverja
hreyfingu í auðninni. Við lifn-
um við þegar við sjáum svani
eða gæsir, þótt hér sé aðeins
áfangastaður þeirra á leið til
hlýrri landa.
Desember. Það sem af er
vetrinum hefur verið storma-
samt. Allir farfuglar eru löngu
farnir. Hrossagaukar, spör-
fuglar, krákur, hrafnar og fálk-
ar eru hér árið um kring. Eldi-
viðarskortur hefur aldrei fyrr
verið svona mikill. Árið í fyrra
var slæmt, en þetta ár er þriðj-
ungi verra. Guð, haf þú miskun
með oss!“
Árið 1861 var eyjarskeggjum
gefinn bátur með öllum útbún-
aði. Ætlunin var að örva þá til
aukinna fiskveiða. í hafinu um-
hverfis eyjarnar var gnægð
fiskjar: þorskur, langa, heilag-
fiski og koli. Báturinn var
nógu stór til þess að sigla mátti