Úrval - 01.12.1952, Blaðsíða 74

72
TJRVAL
inum veldur: hvort barnið er
svangt, blautt, hefur innantök-
ur eða hefur dreymt illa og
þarfnast huggunar. Þetta er
ekki dekur, en hitt er dekur að
kjassa það og fjargviðrast yfir
því þegar það þarfnast einskis.
2. Sallý litla, sem er fjögra
ára, biöur mömmu sína að láta
loga hjá sér Ijós eftir að hún
er háttuð. Er ekki óskynsam-
legt að láta það eftir henni? Er
ekki betra að hún venjist
myrkrinu snemma?
Nei. Að neyða börn til að
vera í myrkri gerir þau aðeins
myrkfælnari. Látið barnið
ákveða hvenær það treystir sér
til að vera í myrkri. En hvetjið
það jafnan til að tala um það
sem það óttast eða hefur
áhyggjur af, svo að það ásæki
það ekki í myrkrinu.
3. Flestir sálfræðingar telja
að líkamlegar refsingar séu
óheppileg uppeldisaðferð.
Já. Tíðar líkamlegar refsing-
ar gera barnið bæði hræðslu-
og uppreisnargjarnt og nærir
ofbeldishneigð þess. Öll börn
þurfa að vísu að búa við nokk-
urn aga til þess að læra að
þekkja takmarkanir athafna
sinna. En miða ber að því að
venja barnið á sjálfsaga með
því að sýna lipurð. Takið ekki
of hart á yfirsjónum, bezt er að
geta fyrirgefið þær, með því
móti venst bamið á að vilja
gera það, sem það á að gera.
lf. „Hvaðan koma börnin?“
spyr Tommi, sem er fjögra ára.
Heppilegasta svarið er: a) þú
skilur það ékki enn, ég sícal
segja þér það þegar þú ert orð-
inn -stœrri; b) börnin koma úr
litlu frœi sem pabbi setur í
mömmu; c) barnið vex innan í
mömmu.
Síðasta svarið er bezt. Það
er skýrt, nákvæmt og hæfir
aldri Tomma. Á þeim aldri
spyrja börnin sjaldan um hlut-
deild föðurins í tilkomu barns-
ins; en þegar að því kemur er
bezt að skýra hana með ein-
földum orðum. Undanbrögð
verða til þess eins að vekja for-
vitni barnsins og ef til vill
áhyggjur. Hinsvegar skal var-
ast að ganga lengra í skýring-
urn en spurningin gefur tilefni
til.
5. Nonni, sem er fimm ára,
er tekinn upp á að nota blóts-
yrði. Hvað á að gera? a) ávíta
hann fyrir að nota Ijót orð; b)
láta sem ekkert sé, og ef hann
heldur áfram uppteknum hœtti,
þá að útskýra fyrir honum, að
sum orð séu hálfljót og leiðin-
legt að heyra þau, alveg eins
og sumt sem gert er, sé hálf-
Ijótt og leiðinlegt að sjá það.
Seinna svarið er betra. Fimm
ára drengur er enn að prófa sig
áfram með ný orð, og ef þau
vekja enga sérstaka athygli
hættir hann fljótlega að nota
þau. En ef foreldrarnir sýna
skelfingu, refsa honum eða
ávíta hann, þá fá þessi orð
óeðlilega. mikið gildi í augum
hans.