Úrval - 01.12.1952, Blaðsíða 18

Úrval - 01.12.1952, Blaðsíða 18
16 ÚRVAL hungurhvötinni og þurfi saðn- ingar við eins og hún“ til þess að sannfæra sig um að hún gæti haft hemil á hvatalífi sínu án tilfinningasemi meðan hún væri of ung til að staðfesta ráð sitt. Hún var framgjörn og vildi ekki bindast hjúskaparböndum fyrr en hún hefði skapað sér stöðu í lífinu. Hún trúði því ein- læglega, að það væri skaðlegt að „bæla niður“ hvatir sínar. Hún vissi ekki, að það er tvennt ólíkt, að „bæla niður“ hvatir sínar eða halda aftur af þeim. Þegar við bælum niður hvöt, neitum við að viðurkenna fyrir sjálfum okkur að hún sé til. Þegar við höldum aftur af hvöt viðurkennum við, að hún sé til. en neitum að hlýða henni. Sérhver siðmenntaður maður er sífellt að halda aftur af hvöt- um sínum. Við kæmumst ekki ósködduð gegnum lífið ef við höguðum okkur í öllu eftir hvöt- um okkar. Klara þekkti ekki þennan mis- mun og trúði því að hún væri að breyta eins og þroskuð, á- byrg manneskja þegar hún tók upp náið samlíf við mann sem hún bar mikla virðingu fvrir, þó að hún elskaði hann ekki bá. í sérhverju sambandi af slíku tagi fer ekki hiá því að tilfinn- ingar annars aðilans verði dýpra snortnar en hins — og þá oft- ast konunnar. Þannig fór fyrir Klöru. Hún hélt að hún væri að leysa vandamál sín með kaldri, heilbrigðri skvnsemi, en áður en hún vissi, var hún orðin alvarlega ástfangin af mannin- um. Hún varð að þola miklar andlegar þjáningar, því að þótt manninum þætti vænt um hana var hann ófús að kvænast henni. Dæmin, sem rakin hafa verið hér að framan, svara að nokkru leyti spurningunni, sem brennur margri stúlkunni á vörum: „Af hverju á ég að bíða?“ Þó að hjónabandið sé ekki gallalaus stofnun hefur enn ekki fundizt betri lausn á þessu vandamáli. Samfélagið hefur skapað það af því að samlíf karls og konu getur aðeins orðið á- vaxtaríkt og fullnægjandi í and- rúmslofti sem veitir því skilyrði til fullrar blómgunar. Þau skil- yrði eru sjaldan fyrir hendi án þess samþykkis, verndar og stuðnings, sem samfélagið veit- ir þeim, er bindast hjúskapar- böndum. Stúlkan sem heldur að hálfur biti sé betri en enginn, teflir sér í mikla hættu. Hjúskapurinn er ekki óslitin skemmtiferð. En erfiðleikarnir, kröfurnar, byrðarnar og hætt- urnar sem honum fylgja, eru þó miklu minni en þeir ósigrar og þær hættur, er verða á vegí þeirra, sem ætla að grípa gæf- una utan hans. Það er ekki auðvelt að segja við ungt fólk: „Þið verðið að bíða,“ og sannfæra það um að verið sé að ráða því heilt. Betra er að segja: „Möguleikarnir til að öðlast haming'juna eru miklu meiri, ef þið bíðið.“
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.