Úrval - 01.12.1952, Blaðsíða 95

Úrval - 01.12.1952, Blaðsíða 95
NÆSTUM FULLORÐINN 93 Jim Hawkins við föður Daves. ,,Láttu bara drenginn halda áfram að vinna og borga mér tvo dollara á mánuði.“ „Hvað mikið viljið þér fá fyrir múlasnann, herra Hawk- ins ?“ Jim Hawkins hleypti brún- um. „Pimmtíu dollara.“ „Hvað hefurðu gert af skammbyssunni ?“ spurði faðir Daves. Dave sagði ekkert. „Viltu að ég nái mér í trjá- grein og lumbri á þér þangað til þú opnar munninn?“ „Nei!“ „Hvað gerðir þú af henni?" „Ég henti henni.“ „Hvert?“ „Ég henti henni í ána,“ „Jæja. Komdu nú heim með mér. Og það fyrsta sem þú ger- ir í fyrramálið er að fara niður að ánni og leita að byssunni.“ „Já.“ „Hvað borgaðir þú fyrir hana ?“ „Tvo dollara." „Þá tekur þú skammbyssuna, ferð með hana og færð pening- ana til baka, og svo lætur þú herra Hawkins fá þá, skilurðu það? Og gleymdu því ekki, að þú átt von á duglegri flengingu hjá mér fyrir þetta. Snautaðu nú heim!“ Dave sneri sér við og gekk hægt á brott. Hann heyrði fólk hlæja. Hann starði beint fram fyrir sig og augu hans voru full af tárum. Gremjan sauð í hon- um. Það var kökkur í hálsinum á honum og hann rétt staulað- ist áfram. Næstu nótt svaf Dave ekki dúr. Hann var glaður yfir því að hafa sloppið svona vel, en hann var sár. Það var eins og eitthvað heitt byltist til innan í honum, þegar honum varð hugs- að til þess hvernig þeir höfðu hlegið. Hann velti sér í rúminu og fann hve svæfillinn var harður. Og pabbi segist ætla að flengja mig . . . Hann minntist þess þegar faðir hans hafði flengt hann áður, og hann fékk hroll í bakið. Nei, nei, hann skal aldrei fá að flengja mig svoleið- is aftur . . . Fari þeir allir til fjandans! Enginn hafði nokkru sinni gefið honum neitt. I-Iann hafði bara fengið að vinna. Þeir fara með mig eins og múlasna . . . Hann nísti tönnum. Og mamma þurfti endi- lega að kjafta frá. Jæja, hann varð víst að láta hann Hawkins gamla fá þessa tvo dollara. En það var sama og að selja skammbyssuna. Og byssuna vildi hann eiga. Fimm- tíu dollara fyrir dauðan múl- asna. Hann bylti sér og fór að hugsa um þegar hann hleypti af skammbyssunni. Hann varð gripinn ákafri löngun að skjóta aftur með henni. Ur því að aðr- ir geta skotið með byssu, þá hlýt ég fjandakornið að geta það líka! Hann lá kyrr og hlust-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.