Úrval - 01.12.1952, Blaðsíða 105

Úrval - 01.12.1952, Blaðsíða 105
LlFSREYNSLA skiptið, sem hann kæmi í spila- vítið. „En þú mátt til að tylla þér aðeins við spilaborðið, áður en þú ferð. Það er ófyrirgefanlegt að fara frá Monte Carlo, án þess að freista gæfunnar. Þig munar hvort sem er ekkert um að tapa hundrað frönkum eða svo.“ „Það er mikið rétt, en faðir minn var aldrei hrifinn af því að ég færi hingað, og eitt af þrennu, sem hann ráðlagði mér sérstaklega, var að spila ekki.“ En þegar Nikki hafði skilið við kunningja sinn, reikaði hann aftur að borðinu, þar sem verið var að spila kúlnaspilið. Hann stóð þar stundarkorn og horfði á spilastjórann raka tapaða fénu til sín og vinningunum til þeirra, sem unnu. Kunningi hans hafði á réttu að standa, það var kjána- lega að fara frá Monte án þess að freista gæfunnar einu sinni. Það væri ný reynsla, og á hans aldri varð maður að öðlast aila þá reynslu, sem unnt var. í raun og veru hafði hann ekki lofað föður sínum að snerta ekki á spilum, heldur að gleyma ekki ráðleggingum hans. Það var ekki alveg það sama. Hann dró hundrað franka seðil upp úr vasa sínum og lagði hann hálffeimnislega á númer átján. Hann valdi þá tölu af því að það var aldur hans. Hann hafði ákafan hjartslátt, meðan hann fyigdist með snúningi hjólsins; litla, hvíta kúlan þaut áfram eins 103: og illgjarn púki; hjólið hægði á, sér, litla, hvíta kúlan hikaði, var- að því komin að stöðvast, en fór aftur af stað; Nikki ætlaði varla að trúa sínum eigin aug- um, þegar hún datt niður í núm- er átján. Hrúgu af spilapening- um var ýtt til hans og hendur hans titruðu, þegar hann tók við þeim. Þetta leit út fyrir að vera mikil fjárhæð. Hann var svo utan við sig, að hann gleymdi alveg að leggja undir í næstu umferð; í raun og veru ætlaði hann sér ekki að spila meira, einu sinni var nóg; og hann varð forviða, þegar átján vann í ann- að sinn. Það var aðeins einn peningur á því. „Hamingjan góða, þér hafið unnið aftur,“ sagði maður, sem stóð við hliðina á honum. „Ég? Ég lagði ekkert undir.“ „Jú, upphaflegu fjárhæðina. Þeir láta hana alltaf standa, nema maður óski eftir að fá hana endurgreidda. Vissuð þér það ekki?“ Annarri hrúgu var ýtt til hans,. Hann sundlaði. Hann fór að telja það sem hann hafði grætt: sjö þúsund frankar. Hann varð gagntekinn af kynlegri máttar- tilfinningu; honum fannst hann vera afburðasnjall. Hann hafði aldrei vitað jafn auðvelda leið til að afla sér peninga. Unglegt og hreinskilnislegt andlit hans ljómaði af fögnuði. Skær augu hans mættu augnaráði konu, sem stóð við hlið hans. Hún: brosti.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.