Úrval - 01.08.1956, Blaðsíða 110
108
ÚRVAL
PANTIÐ
DAG
©
TILBÚIÐ
A
MDRGUN
Ingólfsstræti 4. — Simi 80615.
Reykjavík.
Allskonar smáprentiui.
Kirkjuvörðurinn lýsti því yfir í
viðtali, að hann vonaðist til að
geta frelsað móðurlausa piltinn,
og kennslukonan í sunnudaga-
skólanum kvaðst mundu gera
allt, sem í hennar valdi stæðí
til að það gæti heppnazt. Það
hafði frétzt til Pittsburg, að
Páll hefði sézt í New York, og
faðir hans hafði lagt af stað
þangað til þess að leita piltinn
uppi og fara með hann heim.
Páli var nýkominn inn og ætl-
aði að fara að búa sig til mið-
degisverðar. Hann varð mátt-
laus í hnjánum, hné niður á stól
og grúfði anllitið í hendur sér.
Það yrði verra en nokkurt fang-
elsi; hann mundi sökkva fyrir
fullt og allt í morkið djúp Kor-
delíugötunnar. Hann sá grátt
tilbreytingarleysið og örvænt-
inguna framundan, ár eftir ár;
sunnudagaskólann, æskulýðs-
mótin, herbergið með gula vegg-
fóðrinu, blautu diskaþurrkurnar
— hann sá þetta allt svo óhugn-
anlega greinilega fyrir sér. Hon-
um fannst sem hijómsveitin
hefði þagnað skyndilega, hann
var gripinn hræðilegum grun
um að leiknum væri að Ijúka.
Svitinn spratt fram á enni hans
og hann stökk upp, leit í kring
um sig með daufu brosi og
starði á sjálfan sig í speglinum.
En barnsleg trú hans á krafta-
verkið, sem svo oft hafði styrkt
hann þegar hann fór ólesinn í
skólann, varð honum einnig nú
til bjargar. Hann klæcídi sig í