Úrval - 01.08.1956, Blaðsíða 95

Úrval - 01.08.1956, Blaðsíða 95
VERA LDARSAGA PÁLS PÁLSSONAR 93 enginn harðjaxl. Það gengur eitthvað að honum.“ Eftir að hafa gefið nánar gætur að Páli, hafði teikni- kennarmn smám saman sann- færzt um, að ekki yrði skyggnzt djúpt í sálarlíf hans; það væri ekki annað að sjá en hvítar tennurnar og uppgerðar- fjörið í augum hans. Dag nokk- urn hafði pilturinn sofnað yfir teikniheftinu sínu og kennaran- um hafði brugðið, þegar hann sá hve fölt og æðabert andlit hans var; hann var hrukkóttur kringum augun eins og gamal- menni og varirnar kipruðust jafnvel í svefninum. Kennararnir yfirgáfu skólann gramir og óánægðir. Þeir blygð- uðust sín fyrir að hafa látið, í Ijós hefndarhug gagnvart skóla- dreng og einnig fyrir að hafa eggjað hver annan til stóryrða. Einum kennaranna kom í hug flækingsköttur, sem hann hafði séð götustráka. vera að leggja í einelti. En Páll tók undir sig sprett niður brekkuna og blístraði hermannasönginn úr Faust; hann leit þó öðru hvoru í kringum sig til þess að fullvissa sig um, að kennararnir væru ekki vitni að kátínu hans. Þar sem liðið var á daginn og hann átti að vísa til sætis á Carnegie- hljómleikahöllinni um kvöldið, ákvað hann að fara ekki heim til að borða kvöldmatinn. Þegar hann kom til Carnegie- hallarinnar, var ekki enn búið WILLA CATHER liefur oft verið n efnd í sambandi við úthlutun Nóbels- verðlauna, og hún er ótvírœtt í hópi fremstu kvenrithöfunda nútímans, mesta núlifandi skáldkona Ameríku. Hún fœddist árið 18Vf í Virginia, en fluttist sem barn með foreldrum sínum til Nebraska, eins af mið- vesturríkjunum þar sem íbúarnir eru flestir af norrœnum uppruna og frá löndum Miðevrópu. Fyrsta stórverk- ið liennar, skáldsagan ,,0 Pioneers!“ (1913), segir frá sœnskri innflytj- endafjölskyldu, sem reisir sér bú á ónuminni sléttunni. Aðalpersónan er Alexandra, viljasterk og stórbrotin landnámskona, sem fórnar hamingju- von sinni til þess að bjarga jörðinni. Af sœnskum cettum er einnig söng- konan í „The Song of the Lark“ (1915), sem af tryggð við listamanns- köllun sína brýzt úr viðjum borg- aralegra hleypidóma og bíður erfið- leikunum byrginn. Þriðja ógleyman- lega kvenhetja Wttln Cathers, sögu- hetjan í ,,My Antonia“ (1918), er tékknesk kona, sem á í fórum sinum óþrjótandi lind frumstœðrar lífsgleði og góðvildar; % krafti þessara eigin- leika þolir hún þrœldóm, ástarraunir og félagslega niðurlœgingu án þess að bugast og stendur í sögulok sem sigrihrósandi tákn um frjómátt kon- unnar og endurnýjunarmátt lifsiiis. 1 síðari sögum sínum leggur Willa Cather nieiri rcekt við formið og stíl- inn, en öll verk hennar bera vitni óvenju þroskaðri siðgœðisvitund og viðleitni hennar til að vera álltaf sönn og mannleg í list sinni. að opna dyrnar. Það var kalsi úti, og hann afréð því að fara inn í málverkasafnið — sem alltaf var mannlaust á þessum tíma dags — en þar voru nokkr. ar Parísarmyndir Raffellis og fáein blá Feneyjamótíf, sem komu honum alltaf í gott skap.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.