Úrval - 01.08.1956, Blaðsíða 105

VERALDARSAGA PÁLS PÁLSSONAR
103
inn, og meira að segja óþrifa-
legu ungbörnin þögðu lika þessa
stundina. Páll settist og reyndi
að bæla niður óþolinmæði sína
eftir megni.
Þegar hann kom til Jersey
City stöðvarinnar, fékk hann
sér ofurlítinn ma.tarbita. Hon-
um leið illa og hann var sífellt
að skima í kringum sig. Hjá
brautarstöðinni við 23. götu
fékk hann sér bíl og bað bíl-
stjórann að aka sér til fata-
verzlunar, sem verið var að
opna. Hann var næstu.m tvær
stundir þar inni og vandaði
mjög valið á því sem hann
keypti. Hann fór í nýju fötin
í verzluninni; frakkann og
smókinginn bar hann út í bílinn
ásamt nýju skyrtunum. Því
næst ók hann til hattaverzlunar
og skóbúðar. Næsti áfangastað-
ur var skartgripaverzlun Tif-
farys, þar sem hann valdi sér
silfurbursta og slifsisnál. Hann
sagðist ekki nenna að bíða eftir
því að upphafsstafir hans yrðu
grafnir á munina. Loks fór hann
inn í ferðavarningsbúð á Broad-
way og lét setja allt, sem hann
hafði keypt í nokkrar ferða-
töskur.
Klukkan var orðin rúmlega
eitt, þegar hann lét bílinn stað-
næmast fyrir framan Waldorf-
hótelið. Hann borgaði bílstjór-
anum og gekk inn í anddyrið.
Hann skrifaði í gestabókina, að
hann væri að koma frá Wash-
ington; hann sagði að foreldrar
hans hefðu verið erlendis og
hann ætlaði að taka á móti þeim
þegar þau stigu af skipsfjöl.
Frásögn hans virtist mjög eðli-
leg og hann lenti ekki i neinum
vandræðum, þar sem hann bauð
fyrirframborgun þegar hann
pantaði herbergin: svefnher-
bergi, setustofu og baðherbergi.
Páll hafði hundrað sinnum
gert áætlun um komu sína til
New York. Hann hafði rætt
hvert smáatriði við Charley Ed-
wards, og í úrklippubókinni
hans fundust margar blaðsíður
með lýsingum á hótelum í New
York, en úrklippurnar voru úr
sunnudagsblöðunum.
Þegar honum var vísað inn í
setustofuna á áttundu hæð, sá
hann á augabragði, að allt var
eins og það átti að vera; það
var aðeins eitt atriði, sem ekki
kom heim við það, sem hann
hafði ímyndað sér; hann hringdi
á þjóninn og sendi hann eftir
blómum. Páll gekk órólegur um
gólf unz þjónninn kom aftur.
Hann tók upp farangur sinn,
lagði nýju skyrturnar til hliðar
og þuklaði þær í hrifningu. Þeg-
ar blómin komu, lét hann þau
í vatn, og fór sjálfur í heitt bað.
Eftir stundarkorn kom hann út
úr hvíta baðherberginu, stór-
glæsilegur í nýju silkinærfötun-
um og fitlaði við skúfana á
rauðu nátttreyjunni. Það var
svo mikið snjókóf úti, að það
sást varla yfir götuna; en inni
var loftið yndislega hlýtt og ilm-
andi. Hann setti fjólurnar og