Læknaneminn - 01.10.1993, Qupperneq 32

yfir Vesturlönd hafa komið fram kröfur um aukinn
spamað í heilbrigðismálum. Til að ná fram betri
nýtingu þess fjármagns sem fer til heilbrigðismála er
eðlilegt að fela læknum aukna ábyrgð og völd við
rekstur heilbrigðiskerfisins.
NIÐURLAG
Síðastliðin 20 ár hefur íslenskum læknum erlendis
fjölgað hlutfallslega meira en þeim sem búsettir eru
á Islandi. Arið 1973 var fjórðungur íslenskra lækna
búsettir erlendis en þriðjungur árið 1992 (mynd 6).
Þrátt fyrir fyrirsjáanlegt offramboð á íslenskum
læknum næstu áratugi er ekki fyrirhugað að draga svo
neinu nemi úr fjölda þeirra sem mun útskrifast ár
hvert úr læknadeild Háskóla íslands. Á sama tíma
eru ýmsar blikur á lofti varðandi atvinnumöguleika
íslenskra lækna erlendis, sérstaklega í Svíþjóð.
Ekki verður fjallað um atvinnumál lækna án þess
velta fyrir sér þeim áhrifum sem offramboð lækna
hefur á kjör þeirra. Offramboð íslenskra lækna er
orðið álirifamikið stjómtæki í höndum ríkisvaldsins til
þess að halda niðri launum þeirra og skerða kjör. Þetta
gæti leitt til þeirrar þróunar sem orðið hefur bæði í
Bandaríkjunum og V- Evrópu í þá vem að hæfustu og
duglegustu námsmenn hvers árgangs hætta að sækja
í læknisfræðinám en munu í þess stað sækja í nám þar
sem gerðar eru minni kröfur, vinnutími
manneskjulegri, minni hætta á málssókn vegna
meintra mistaka í starfi og launakjör betri.
Um það verður ekki deilt að læknismenntun er
gmndvöllur heilbrigðisþjónustunnar. Ef læknar vilja
áfram bera hag skjólstæðinga sinna, sjúklinganna,
fyrir brjósti verða þeir að líta á heilbrigðisþjónustuna
í sem víðustu samhengi. Þeir verða að afla sér
fjölbreyttrar sénnenntunar, ekki bara á sviði
hefðbimdinnar læknisfræði, svo að áhrifa þeirra gæti
sem víðast, sjúklingum og þjóðfélagi til hagsbóta.
Einnig verða læknar að vera virkari í stefnumótun
heilbrigðiskerfisins og spoma við þeirri þróun að
veigamiklar ákvarðanir séu teknar án samráðs við
læknastéttina. 0
HEIMILDIR
1. Oddsson K, Amar DO. Atvinnuhorfur lækna í
Evrópu. Læknablaðið 1992; 78: 141-3.
2. Saugmann P. Medical Manpowerin WestEurope:
Towards a balance between supply and demand by
the year 2000. In: Medical Manpower in Europe. P.
Mynd 6. Búseta lcekna á Islandi og erlendis 1973-
1992. H Erlendis. ■ Á íslandi.
Saugmann ed. Permanent Working Group of
European Junior Hospital Doctors 1991: S i4.
3. Den frcmtida lákararbetsmarknaden i Norden.
Samnordisk Arbetsgrupp för Prognos- och
Specialistutbildningsfragor 1990.
4. Andersen K, Arnar DO, Oddsson K, Friðriksson JH,
Saugmann P. Medical Manpower in Iceland: The
conditions for equilibrium between supply and
demand by the year 2000. In: Medical Manpower in
Europe. P. Saugmann ed. Permanent Working Group
og European Junior Hospital Doctors 1991: 23-26.
5. Magnússon S. Atvinnuhorfur lækna á Islandi og
Norðurlöndum. Læknablaðið/Fréttabréf lækna 1992;
7: 2-3.
6. Læknaskrá 1993. Heilbrigðisskýrslur, fylgirit 1993;
1: 6-2 -6-5.
7. Magnússon S. Um 100 læknar endanlega fluttir úr
landi. Læknablaðið/Fréttabréf lækna 1992; 3: 2-3.
8. Þórðardóttir B. Málþing um atvinnuhorfur lækna.
Læknablaðið 1987; 73: 227-35.
9. Johansson A. Alltflerlakare utanjobb. Dagens
Nyheter 18.03.93.
10. Oddsson K, AmarDO. Versnandi atvinnuhorfur
lækna í Svíþjóð. Læknablaðið/Fréttabréf lækna 1991;
9: 7.
11. Tidskrift for ingre lágara. 1993; 4: 5.
12 Eva Oldinger. Nya vindar pa den nordiska
lákíirarbetsmarknaden. Nordisk Medicin 1992; 10:
238-40.
13. Kárason S o.fl. Könnun á högum íslenskra lækna við
nám og störf erlendis. ObirL
14. Bjömsson A. Um stjómunarhlutverk lækna.
Læknablaðið 1992; 78: 9-13.
15. Sæmundsen G. Nýsköpun atvinnutækifæra lækna.
Læknablaðið/Fréttabréf Iækna 1992; 12: 15-17.
30
LÆKNANEMINN 2 1993 46. árg.