Úrval - 01.12.1964, Page 32

Úrval - 01.12.1964, Page 32
30 búS. Hurðina opnaði feitur, sköllóttur maður. Ég babblaSi eitthvað um eldamennsku konu minar og sjúka ættingja og sagSi, aS okkur væri ánægja, ef þau hjónin vildu gerast gestir okkar. „ViS erum ekki svöng!“ sagSi hann bara og skellti aftur hurð- ini. ÞaS var enginn heima í hinum fjórum íbúSunum á okkar hæS. Ég ákvað því aS reyna 4. hæð. Þegar ég hringdi í fyrstu íbúS- inni, kom kona nokkur til dyra. Hún vai' i rósóttum morgunslopp og höfuð hennar alþakiS krullu- pinnum. Ég reyndi aS skýra henni frá erindi mínu, en hún tók bara fram í fyrir mér önug- um rómi og sagSi: „ÞaS er al- veg sama, hvaS þér eruS að selja, ég kæri mig ekki um það.“ Ég var ekki vongóður, þegar ég hringdi dyrabjöllunni i næstu íbúð. Henni svaraði ung- ur maSur, mjög áhyggjufullur á svipinn. Ég skýrði honum frá erindi minu. Hann svaraSi með erlendum hreim og áherzlum: „Kona min ekki eiga barn nú i þrjá daga.“ Lagleg og dökkhærS og næst- um því ógnvænlega ófrisk stúlka kom nú fram til okkar. Hann talaði hratf viS hana á einhverju máli, er hljómaði sem gríska. Hún brosti til mín, þegar hún ÚRVAL svaraði. Hann sagði: „Við kom- uro." „Gott!“ sagði ég ánægður. „Klukkan 2 i íbúð númer 2B. ViS beitum Robbins.“ „Demetrios Theophrastus!“ ViS tókumst í hendur. Nú var ég miklu glaðari en áður. Ég var viss um, að mér tækist að smala saman fleiri gestum. 1 næstu íbúS kom horaS- ur, rniSaldra maður til dyra. Cm fiöfuð sitt og herðar hafði hann vafiS teppi. Ég bað hann afsökunar á þvi að hafa vakiS hann. Hann svaraði önugum rómi, að hann væri með ein- hvern skrattann í kinnbeinahol- unum og hefSi haft höfuSið yfir gufn alla nóttina. Ég bauð hon- urn i hádégismat. Hann tók boð- inu samstundis. „Ég hef ekki smakkaS heimatilbúinn mat öld- um saman,“ sagSi hann. Mér gekk ekki eins vel í næstu ibúðum. Á fimm stöðum var boð mitt afþakkað, og ein af hús- freyjunum æpti: „Hann lítur alveg út eins og gluggagægirinn i næsta húsi!“ En á efstu hæð tókst mér að ná í vingjarnlega, gamla konu, sem sagði, að það myndi verða henni sönn ánægja aS koma, ef hún mætti taka systur sína með. Ég vissi, aS það yrði helzt til þröngt við borSið, ef sá sjöundi bættist í hópinn, og að ég yrði þá að
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148
Page 149
Page 150
Page 151
Page 152
Page 153
Page 154
Page 155
Page 156
Page 157
Page 158
Page 159
Page 160
Page 161
Page 162
Page 163
Page 164

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.