Úrval - 01.12.1964, Side 46

Úrval - 01.12.1964, Side 46
44 ÚRVAL 24. des. Og það olli algeru upp- þoti í Jerúsalem, þegar Juvenal biskup innleiddi hina nýju dag- setningu sem gilda. Er kristnin breiddist út, var smám saman farið að viður- kenna 25. desember sem fæðing- ardag frelsarans. Ýmsar fjöl- leikaíþróttir höfðu verið helzta skemmtunin á rómversku sólar- hátiðinni, en nú var farið að banna þær á jólunum, og árið 529 gerði Justinianus keisari svo daginn að almennum frí- degi. Á næstu árum jókst þýðing jólanna í hinum kristna heimi. En baráttunni var samt langt frá þvi að vera lokið. Puritanar í Englandi neituðu að halda jólin hátíðleg. Og þegar þeir komust þar til valda árið 1644, bannaði brezka þingið jólahald þar í landi. En þessari nýju tilskipan var ekki vel tekið fremur en tilskip- uninni í Jerúsalem forðum. „Lýðurinn tætti borgarstjórann í Kantaraborg í sig, braut allar rúðurnar í húsi lians og bein hans einnig og kveikti i þrösk- uldi húss hans,“ skrifaði Lund- únabúi einn áratug síðar. Valdatímabili Puritana lauk árið 1660, og þá sneru jólin aft- ur til Englands. En viðhorf puri- tanskra innflytjenda í Ameríku hélzt óbreytt allt til síðari hluta 19. aldarinnar. Allt jólahald var bannað í nýlendum Puritana í Vesturheimi, og 25. desember var almennur vinnudagur, og var hann það t. d. allt til ársins 1856 í Boston. Og í opinberum skólum borgarinnar var kennt á sjálfan jóladaginn allt fram til ársins 1870. En það bárust einnig innflytj- endur frá fleiri löndum til Amer- riku, og þeir fluttu ekki aðeins með sér jólahátiðina, heldur einnig flesta siðina, sem við erum nú tekin að skoða sem ame- ríska. Innflytjendahópur einn frá Oberndorf í Austurríki flutti með sér einfalt ljóð og lag, sem sóknarprestur þeirra hafði sam- ið á aðfangadagskvöld árið 1818. Hann samdi það, er kirkjuorgel- ið hafði bilað og hann varð að horfast í augu við miðnætur- messu án tónlistar. Það byrjaði svo: „Heims um ból....“ (Heilige nact.... heil- aga nótt. . . .) Það er auðveldast að blekkja sjálfan sig B. Lytton
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.