Úrval - 01.12.1964, Page 56

Úrval - 01.12.1964, Page 56
54 ÚRVAL hvolfdu þeir fólkinu í sjóinn, og ég gat heyrt það hrópa í myrkrinu. ViS urðum aS klöngrast yfir borðstokkinn til þess aS hoppa niður í bátinn. Þetta var auS- velt fyrir mig, en amma er orS- in gömul. Hún er gráhærS og er um sjötugt. Hún sagSi hvaS eft- ir annaS, aS þetta gæti hún alls ekki. Einn skipverja hjálpaSi mér til þess aS láta hana síga niSur í bátinn. Ég lét mig detta niSur í hann við hlið henni. Haldið var áfram aS reyna að láta bátinn síga, en það gekk ekki, jivi að útbúnaður sá, sem hélt honum föstum, var fastur og ómögulegt að losa um hann. Ég fór að verða hræddur. Ég var i rauninni hræddur allan tímann, en ég óttaðist samt mest að ég þyrfti kannske að stökkva niður i sjóinn, sem myrkrið grúfði yfir. Til allrar hamingju tókst ein- hverjum að losa um útbúnað- inn. Báturinn seig hægt niður að sjávarborðinu, og siðan rak hann meðfram skrokknum á brennandi skipinu. ViS reyndum að ýta honum frá, en öldugang- urinn rak okkur alltaf upp að skipshliðinni aftur. Enginn virt- ist sjá um stjórn á bátnum. ÞaS var þar einn einkennisklæddur maður, en hann virtist alveg sem stirðnaSur. Og þar var líka háseti, sem lagðist fram á hendur sér og hnipraði sig þannig sam- an klukkutímum saman. Okkur rak undir vatnsbunu, sem fossaði út úr skipinu og urð- um strax gegnblaut. í bátnum var nú 6 þumlunga djúpt vatn. Lítill snáði við hlið mér fór að kjökra af kulda. Ég lyfti fótunum á honum upp úr vatninu og reyndi að nudda hita í hann með höndum mínum. Fólk var alltaf aS henda stólum og borðum af þilfarinu í sjóinn til hjálpar þeim, sem lent höfðu í sjónum án björgunarbeltis. ViS vorum hrædd um, að húsgögn þessi Ientu í höfðinu á okkur. Svo hrópaði einhver: „Við verðum aS komast burt héðan! BráSum springa geymarnir í loft upp, og þá nær eldurinn til okkar.“ FólkiS tók að lirópa: „Róið! Ró- ið! Allir að róa!“ Ég reyndi að róa, en ræðar- arnir réru hver á móti öðrum, þannig að báturinn komst ekkert áfram. Ég hafði róið bátum ár- um saman á Madeira, og þvi spratt ég upp og reyndi að fá ræðarana til þess að vera sam- taka: „Aftur. .. . fram. ... aftur . .. .fram!“ hrópaði ég. Þá hróp- aði einhver maður: „Hlustið ekki á hann. Þetta er bara smástrák- ur.“ En nokkrir farþegar i okk- ar enda fóru nú að róa samtaka, konur jafnt sem karlar.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148
Page 149
Page 150
Page 151
Page 152
Page 153
Page 154
Page 155
Page 156
Page 157
Page 158
Page 159
Page 160
Page 161
Page 162
Page 163
Page 164

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.