Úrval - 01.12.1964, Side 108

Úrval - 01.12.1964, Side 108
106 ÚRVAL pottasmiðsins, sem Georgo Bor- row hefur gert ódauðlegan í bókum sínum. Hann var hesta- kaupmaður, seldi hesta frá Wal- es og Exmoor í Ungverjalandi og Rúmeniu, og á einni slíkri söluferð kynntist hann móður minni, fagurri, brúnleitri Tatara- stúlku af Berbakyni, og giftist henni. Drengir og stúlkur af Tatara- kyni byrja að vinna um fjögurra ára aldur, og er það álitið mjög eðlilegt. Á meðan foreldrar þeirra spá og selja, sjá börnin um heimilishaldið. Drengir frá 7 til 10 ára aldurs hirða hest- ana og sjá um þá. Stúlkur upp að 10 ára aldri laga mat og hreinsa til. Yngri börnunum er kennt að safna eða stela eldi- viði, strax og þau geta farið að vappa um. Móðir mín sagði oft og ein- att, að aldrei lærðu börnin of mikið. Tatari verður að geta ferðazt um heiminn án nokkurs skildings í vasanum. Hann verð- ur að kunna hundrað störf og þúsund brögð. Á unga aldri vor- um við látin ríða fiskinet og veiðinet, og móðir mín skoðaði netin vandlega og fann miskunn- arlaust að, þegar þörf gerðist. Við lærðum líka mikið af Mascka, föðurbróður minum, fjölhæfasta manni, sem ég hef nokkru sinni kynnzt. Hann var geysisnjall koparsmiður, Það var ekkert það til sem hann gæti ekki skorið út í tré. Ég hef séð hann skera út heilan stól úr heljarstórum viðarkubb og nota við það eingöngu vasahnif, heimagerðan meitil og heit járn til borunar. Síðan skreytti hann stólinn með útskurði, vinberjum hesthausum og hlaupandi hund- um. Hann fann upp mót á hjörnm fyrir gipsmyndir, og í mótum þessum steypti hann dýrlinga og Maríulíkneski, sem hann seldi svo við húsdyr manna. Hann var fljótari að smíða skeifu en nokkur enskur járn- smiður, og hann var alveg stór- kostlegur veiðiþjófur. Hann gat búið til mottur, gólfteppi, net, banjo og fiðlur, og ekkert var það lag til, sem hann gæti ekki leikið á fiðlu. Sem kennari bjó hann yfir stórkostlegri hæfni til þess að láta nemandann gera sér góða grein fyrir viðfangsefninu. Væru einhver störf okkar krakk- ana illa af hendi leyst, afhenti hann manni hlutinn aftur án þess að gefa nokkra skýringu á því, að hvaða leyti honum væri áfátt. Spyrði maður hann að því, hvað væri að, sagði hann bara: „Heilinn í mér er fyrir skrokkinn minn og þinn heili fyrir þinn skrokk.“ Og það leið
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.