Úrval - 01.09.1973, Page 44

Úrval - 01.09.1973, Page 44
42 ÚRVAL af ryki og hávaða. Þá komust þeir gegnum hurðina. Að síðustu fann ég hendur undir öxlum mér, sem reyndu að draga mig út. Ég sá ó- ljóst dökkleit andlit í skæru sólar- ljósinu, hvítuna í augum þeirra og tönnum. En ég vissi ekki, hver þeirra var Hubert. Allan tímann, sem ég lá þarna föst, hafði mig dreymt aftur og aft- ur um að geta teygt úr handleggj- um og fótum. Nú var ég laus, en gat samt ekki hreyft mig, ekki einu sinni snúið höfðinu. Ég fann tárin renna niður kinnarnar, en vissi, að ég grét af gleði. Þeir réttu mig á milli sín upp göngin. Ég heyrði gleðióp, þegar ég kom upp, en ég gat enn ekki hreyft mig. Sjúkrabörurnar voru settar inn í sjúkrabíl, og hann hossaðist yfir grjótið unz við komum á veginn, sem lá til hjálparstöðvarinnar í frönsku flotastöðinni. Þar hitti ég Jerry og það var eins og að verða ástfangin að nýju, eins og Guð hefði leyst mig frá dauða og gefið mér annað tækifæri til að snúa aft- ur til lífsins. Það var meira en þrem mánuðum seinna, sem frönsku heryfirvöldin í Marokkó komu á móti, svo að ég og Jerry gætum hitt franska björg- unarliðið. Ég hitti þá einn af öðrum: Vincent Rivier, sem fann Díönu og Jerrý, og Jacques Durand, sem var með honum. Þá var þar Jacques Daumas, sem hafði leyst Hubert af dálitla stund. Og nú kom Hubert þarna og brosti niður til mín, og ég sá hann í fyrsta sinn. Hann var hár og herðabreiður, með dökkt hár og bros, sem skein bæði af augum og munni. Ég leit snöggt á Jerry, því að ég fann tárin koma fram í augun, og hann brosti og kinkaði kolli. Hu- bert og ég féllumst í faðma, og hann kyssti mig á kinnina og hélt mér frá sér til að virða mig fyrir sér og brosti aftur, og ég vissi, að eins lengi og ég lifði, mundi ég aldrei gleyma þessum franska pilti, sem hafði haldið um fætur mína hlýjum höndum sínum og sagt, að hann elskaði mig, og þann- ig dregið mig til baka út úr gröf- inni til lífsins aftur. Stjórnmálamaður spyr aðstoðarmann sinn: „Hvernig á ég að bregðast við ásökunum um, að ég sé óákveðinn? Á ég að svara þeim, eða finnst þér, að ég ætti að láta þeim ósvarað, eða svara þeim að nokkru leyti eða hvað?“ Kona við aðra konu: George segist styðja kvenfrelsisbaráttuna og heimtar, að ég fari að vinna úti.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.