Úrval - 01.09.1973, Blaðsíða 52

Úrval - 01.09.1973, Blaðsíða 52
50 ÚRVAL Fólk virðist ekki reikna með, að læða sem getur alið kettlinga, laum- ast oftlega á afvikinn stað til að fæða. Hún eignast tíðum fjóra til sjö kettlinga sem aldrei komast undir manna hendur, þeir verða hálfvilltir, ævinlega hungraðir og því grimmir, og enda ævina oftast í hundskjafti eða hreinlega drepast úr vosbúð og hungri. Mörg dýra- verndunarfélög sem reka .,dýra- skýli“ hafa nú tekið upp þá reglu, að afhenda ekki eða selja gæludýr, nema viðkomandi skepna hafi verið vönuð eða gelt. Hafi dýrið ekki náð nægilega háum aldri til að gangast undir aðgerðina (það verður að vera a. m. k. 6 mánaða), þá krefst seljandinn dálítillar fjárhæðar til viðbótar við söluverðið, en þeirri fjárhæð er síðan skilað aftur þegar nýi eigandinn kemur með sönnun um að gæludýr hans hafi verið van- að. Sum ,,dýra-skýlin“ vana dýr á eigin spýtur fyrir smávægilega þóknun eða alveg ókeypis. Mörg bæjarfélög hafa í seinni tíð reynt að bregðast við hunda- og katta- plágunni nýju með því að taka á stefnuskrá sína rekstur „dýra-skýla“ þar sem vananir eða geldingar geta farið fram, og þetta eftirlit með fjölguninni er borgað af almanna- fé. Fyrsta stofnunin af þessu tagi var opnuð í Los Angeles árið 1971. Ýms blöð sem dýraverndunarsam- tök gefa út, svo sem tímaritið „Mo- dern Veterinary Practice" hafa stungið upp á því, að eigendur allra gæludýra ættu að vera skyldaðir með lögum til að láta gelda dýr sín. Aðeins dýr alin til undaneldis skulu fá að vera ógelt, og það fólk sem endilega vill hafa dýr sín ógelt skuli þá greiða þann munað háu verði. Meðan þessi umræða stendur nú í Bandaríkjunum, þá vinna nokkrir vísindamenn, svo sem Lloyd C. Faulkner við Ríkisháskólann í Colo- rado, að því að finna upp hentugt lyf til að gera dýr ófrjó. Faulkner og aðstoðarfólk hans hefur raunar fundið upp bóluefni, unnið úr hor- mónum nautgripa, sem hefur verið notað til að gera hunda ófrjóa, og virðast engar tiltakanlegar hliðar- verkanir fylgja lyfi þessu. Faulkner reiknar með að lyf þetta verði til- búið til markaðsdreifingar innan fárra ára, og þá verði það raunar tvíþætt. Hægt verði að sprauta því í hunda í eitt skipti fyrir öll, en einnig verði hægt að gefa hundinum vægari skammt, og dugi það þá ein- ungis í skamman tíma í senn. Eftir að þau höfðu verið saman í heilt ár, í róðri á bátkænu yfir Kyrrahafið, lýstu John Fairfax og Sylvia Cook því yfir, að þau ætluðu ekki að gifta sig. „Hann yrði alveg hræðilegur eiginmaður," sagði ungfrú Cook. „Hver mundi vilja giftast manni, sem færi í svona ferðalög?“
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.