Goðasteinn - 01.09.1967, Blaðsíða 31

slæma reynslu. Hann gerðist nú skrafhreyfinn og þægilegur. Þeg-
ar hann kom að gömlu Bæjarbrúnni, benti hann okkur á Niðelfuna
og sagði að hún væri eitt frægasta fljót í veröldinni fyrir margra
hluta sakir og einmitt í þessum hyl, sagði hann og horfði niður
eftir ánni, þreyttu þeir Ólafur Tryggvason og Kjartan Ólafsson
með sér kappsundið mikla. Því næst tók hann krók á leiðina til að>
geta sýnt okkur styttu Ólafs konungs Tryggvasonar, sem stcndur á
afar hárri súlu á torgi í miðri borginni. Ekki gleymdi hann heldur
að aka í námunda við dómkirkjuna fornfrægu, Niðarósdóminn, og:
gat þess um leið, að hún væri stærsta og fegursta guðshús allra
Norðurlanda og mun það rétt vera.
Brátt kvöddum við þennan þægilega bílstjóra og stigum út við'
hina nýju og stórglæsilegu stúdentagarða á Móholti. Þar hittum
við fyrir nokkra af forráðamönnum þingsins, sem fögnuðu okkur
af mikilli alúð. Ekki lcið heldur á löngu, áður en fundum okkar
bar saman við þrjá aðra íslenzka fulltrúa á þingi þessu, og höfðu
þeir komið með flugvél til Þrándheims. Voru það kennararnir
Olgeir K. Axelsson frá Kópavogi, Óli V. Einarsson frá Reykjavík
og Gunnlaugur Sigurðsson frá Reykjaskóla í Hrútafirði.
Fundir þingsins voru haldnir daglega í kennaraháskólanum en
stóðu yfir nokkuð mismunandi lengi í senn. Ræðumenn voru frá
öllum Norðurlöndunum og aðalviðfangsefnið var „skólinn og
menningararfurinn", og kenndi að vonum margra grasa í ræðum
manna. Auk fundarhalda var sitthvað gert til að fræða þingfull-
trúa og skemmta þeim. Reyndust Þrændir hinir ágætustu gestgjafar
í hvívetna. Veizlur og samkvæmi af ýmsu tagi voru tíðir viðburðir,
og farnar voru ýmsar ferðir til fagurra og frægra staða í borginni
og nágrenni hennar. Tími til frjálsra afnota var því harla naumur.
Þó gat ég komið því við að skoða Niðarósdómkirkju og fara í heim-
sókn út í Munkhólmann, sem liggur skammt undan landi. Ey sú er
lítil og hömrum girt. Þar var lengi klaustur í katólskri tíð. Síðar
var þar reist virki eða kastali. Ýmsir frægir menn sátu þar í fang-
elsi á síðari öldum. Þeirra kunnastur var danski stjórnmálamaður-
inn Griffenfeldt, er sat þar inni í nær tvo áratugi seint á 17. öld.
Um dómkirkjuna mætti rita langt mál, þótt það verði ekki gert að
þessu sinni. Hún er stórfenglegt listaverk í normannsk-gotneskum
Goðasteinn
29