Goðasteinn - 01.09.1967, Blaðsíða 41

Einar Jóhannsson í Þórisholti:
Þjóðsaga og sálmur
frá 17. öld
Ég get - því miður - ekki rakið ætt Finnboga Gíslasonar, sem
var prestur á Dyrhólum á miðri 17. öld, en vissulega var hann frá
Gísla Hákonarsvni á Hafgrímsstöðum, dóttur- eða enn heldur
sonarsonur Gunnars eða Björns Gíslasonar, en ekki Árna Gísla-
sonar.
Þegar fyrstnefndur prestur bjó á Dyrhólum, á Miðhúsapartinum,
þar sem enn eru húsin á, og þá var konungseign eins og öll Dyr-
hóla-Austurhús, á þeim dögum var vinnukona hjá prestinum, Guð-
rún Jónsdóttir að nafni. Sveitarkerling var á Haugnum (svo kall-
aðist þriðjungur Dyrhóla heimajarðar), sem presturinn átti að
framfæra, en hún var vanaföst við heimilið, og lét prestur fæða
hana að Haugnum.
Eftir vöku um veturinn voru hrærðar flautir hjá prestinum og
var áðurnefnd Guðrún vön að færa kerlingunni askinn sinn. Þar
eð skafl mikinn lagði sunnan fram, vestur af kirkjugarðinum, en
skóf úr kirkjugarðinum - og vestur allar stéttir, sem viðhélzt, þar
til kálgarður var settur í hlaðið, fór Guðrún jafnan stéttir austur,
um sáluhliðið og suður um suðurhliðið, sem viðhélzt til skamms
tíma. Presturinn bannaði henni að fara um kirkjugarðinn á nótt-
unni, og dugði það ekki.
Goðasteinn
39