Goðasteinn - 01.09.1967, Qupperneq 54

fyrr en með dimmu, sem við komumst vestur fyrir Strútinn og
höfðum þá farið um 5-6 km leið frá Strútsveri, gáfum okkur þó
ekki einu sinni tóm til að fá okkur bita allan daginn.
Það versta var að baki, en þó var þarna kviðdjúpur snjór hjá
hestunum á sléttu. Nú ákvað fjallkóngurinn að skilja þarna eftir
rúmar þrjátíu kindur, flest af því hagalömb. Einhver stakk upp á
því, að eftir yrðu menn og hestar, svo sem úr einu tjaldi, og reyna
að þoka fénu áleiðis, meðan nokkur birta væri, þó engin tugga
væri til handa hestunum yfir blánóttina, en ekki var horfið að því
ráði. Skildum við féð þarna eftir á kafi í snjó, að kalla, en graslendi
raunar undir. Ekki var hægt að komast til þess, fyrr en löngu síðar.
Fannst það flest lifandi, enda kom þíða skömmu eftir brottför
okkar. Við komumst í Hvanngil um nóttina, enda fór snjór minnk-
andi eftir því sem utar kom og jafnlendara út Mælifellssand.
Þegar kom í Hvanngil, voru hestarnir látnir í rétt og gefið í
hauspokum. Var ekki talið gustuk að hefta þá eftir svo erfiða ferð.
Sjálfir fórum við í lítinn leitarmannakofa, sem þarna er, og var
nú tekið hraustlega til matar og rösklega drukkið kaffi. Nokkuð
var þröngt í kofanum, er við fórum að leggjast til svefns. Við
röðuðum okkur það þétt niður sem hægt var, með höfuð út að
veggjum á víxl, og þegar svo gólfplássið var alveg búið, þá var
einn eftir, bæði stór og þrekinn. Lagðist hann langsum ofan á
mannskapinn, og þótti þá mörgum nóg, enda óvær svefninn um
nóttina undir því fargi og ekki trútt um að heyrðust hljóð og stun-
ur annað veifið.
Þegar litið var út um morguninn, voru allir hestar á bak og burt,
höfðu fellt snjóugt grjótið úr réttardyrunum. Hlupu nú sumir að
leita hestanna, en aðrir fóru að hita kaffi. Dróst það nokkuð, að
hestaleitarmenn kæmu aftur, svo fjallkóngurinn sendi þrjá af okk-
ur, sem eftir vorum, í fjárleit inn í Kaldaklof og á fleiri staði fyrir
austan Hvanngil. Var ég einn þeirra, en hinir voru Árni Jónsson
frá Geldingalæk og Sigurður Jónsson frá Odda, báðir harðdug-
legir menn og nokkuð kunnugir á þessum slóðum. Veitti ekki af,
því færið var þungt og leiðin nokkuð löng.
Við fundum nokkuð margt fé og flest af því hagalömb, því frá-
færur voru þá víðast. Hlökkuðum við til að komast aftur í Hvann-
52
Goðasteinn