Goðasteinn - 01.06.1985, Blaðsíða 29

Sá ég það um daginn er ég leit í Þjóðólf að komin er út næstum
orðrétt sagan um Paradísarhellir eins og ég var áður búinn skrifa i
safn mitt, enda má svo að kveða um Pál í Árkvörn að „sá kló sem
kunni” og svo vænti ég fari þó ég fari að hripa það litla sem ég get
útspurt um Snorraríki.
Nokkuð er ég búinn að skrifa upp af gömlum kvæðum, flest eptir
minni, í vetur, sem hér ganga, bæði handa sjálfum mér og þá,
upprenni sá dagur að þessháttar gamaldags kvæðasafn yrði dregið
saman í eitt, því þau eru líks eðlis, svo er væntanlegt að þessi glatist
ekki svo brátt. Safna er ég líka því sem mér berst í hendur af ljóðum
eptir Hallgrím prest Pétursson, því ég er alltaf að vonast eptir að
einhverir mér meiri menn muni safna því er til er eptir hann og gefa
á prent. Eru þá blöð mín ofurlítil sandögn í þá byggingu, heimul
hverjum þeim er þar með vill heiðra minningu vors lofsæla skálds.
Er það ekki sjálfsagt ég fái nýtt bréf með nýu sumri og næstu
póstgöngu, því smátt er barnagaman þar ég á hlutinn að?
Ofurlítið er móður minni farið að skána. Hún klæðist optast nær
og situr uppi svo nú þarf ég ekki að gefa henni inn nema einstöku
sinnum, enda er ég orðinn á hjarni með þessleiðis.
Ég fjölyrði þetta ekki meira en fel yður drottins handleiðslu.
Jón Sigurðsson.
Girnist þér, nafni, eitthvað af bókum þeim ég nefnt hefi, þá
verðið þér að nefna þær með nafni, því ég hefi enga uppteiknun á
þeim þó þær væru í röð í bréfi mínu.
Bréfið er árilað af Jóni Árnasyni: 5/5 svarað.
Steinum þann 6ta Febrúar, 1866.
Kæri nafni, alúðar heilsan. Alúðarfyllsta þakklæti fyrir allt gott
undanfarið. Nú verður ekki margt í fréttum að rita af því er okkur
báða varðar, því í vetur hefi ég að engu komist fyrir útistörfum, þvi
mín góða móðir hefir legið í allan vetur og varð að annast hana
seinasta hálfa mánuðinn eins og vöggubarn þar til Guði þóknaðist
að leiða hana frá þessa heims langri mæðu og krossburði til annars
Goðasteinn
27