Goðasteinn - 01.06.1985, Page 83
fórum við upp í hið fræga háhýsi, Searsturninn, sem er 446 metra
hár og sagður hæsti mannabústaður í veröldinni.
Eftir hádegi héldum við út á flugvöll og stigum von bráðar upp
í þotu frá Kanadiska flugfélaginu. Var síðan flogið norður yfir
sléttulönd Bandaríkjanna og Kanada og lent eftir meira en tveggja
stunda flug á velli við Winnipeg, sem er höfuðbog Manitobafylkis
og ákvörðunarstaður okkar þremenninganna. Eftir tollafgreiðslu
og fleiri formsatriði náðum við brátt fram í forsal flugstöðvarinnar.
Þar vék sér að okkur myndarlegur maður og spurði hvort verið gæti
að við kæmum frá íslandi. Við sögðum svo vera og kvaðst hann þá
hafa verið sendur til að taka á móti okkur. Hann kvaðst heita
Guðmundur Albert Johannsson og vera af íslenskum ættum.
Starfsmaður væri hann hjá Kennslumálaráðuneyti Manitobafylkis
og hefði Menntamálaráðuneytið á íslandi beðið stofnun sína að
verða okkur að liði. Er skemmst frá því að segja að Guðmundur
Albert var upp frá þessu helsti samferðamaður okkar í Manitoba og
studdi okkur á allan hátt með ráðum og dáð. Hann skildi
íslensku allvel, en var stirður í talmáli. Samt var hann fæddur og
uppalinn á alíslensku heimili í gömlu íslensku byggðinni í Mikley í
Winnipegvatni. Sýndist okkur líklegt að hann kæmi fljótt til í
gamla málinu með æfingu og reyndum að kenna honum, þegar tóm
gafst til.
Með hans hjálp fundum við heppilegt gistihús í Winnipeg, þar
sem við síðan áttum athvarf, meðan við dvöldumst í Kanada og fór
þar vel um okkur. Þetta gistihús, Polo Park Inn, var í útjaðri borgar-
innar og verðlag þess fremur sanngjarnt en hitt.
Eins og áður sagði, var erindi okkar vestur um haf að kynna
okkur skólamál þar í landi. Við notuðum því tímann til að
heimsækja ráðuneyti, fræðsluskrifstofur, grunnskóla, fjölbrauta-
skóla, sérskóla, háskóla og fleiri tegundir menntastofnana í
Winnipeg, Selkirk, Gimli, Riverton og víðar í Manitoba. Urðum við
að vonum margs vísari, þótt ekki verði það tíundað hér. Athyglisvert
þótti okkur hversu víða við hittum fyrir fræðslustjóra, prófessora,
skólastjóra, kennara og aðra forystumenn í skóla- og menningar-
málum, sem voru af íslenskum ættum og sumir þeirra tala meira að
segja allgóða íslensku. Fólk af íslensku bergi brotið er að vísu
Goðasteinn
81